W całej tej części (do t. 102), w Wn nad wszystkimi zapisanymi na dolnej pięciolinii ósemkami i szesnastkami pr.r. znajdują się kropki staccato i tę niebudzącą wątpliwości notację podajemy w tekście głównym. W Wf i Wa kropek jest mniej, co niewątpliwie jest skutkiem przeoczeń, najprawdopodobniej sztycharzy tych wydań – w Wf pominięto kropki na 2. mierze t. 89 i 91, a w Wa ponadto na początku t. 84 i na 2. mierze t. 93, 95 i 97.
Patrz też uwaga w t. 83.
mają tekście głównym podajemy bezbłędną pod tym względem notację Wn. t. 84-99 uzupełniamy wszystkie przypadkowo zapomniane kropki staccato – dwie w Wf, osiem w Wa i jedną w Wn.
W Wn2 w t. 83-102 wprowadzono dowolną adiustację, polegającą na dodaniu kropek staccato przy wszystkich niższych z oktaw ósemkach, poza tymi akcentowanymi, występującymi na 1. mierze taktu, a także poza jedną, na 2. mierze t. 99 – zapewne przeoczoną.
Ponadto w t. 84-99 w każde z wydań wkradły się przeoczenia kropek staccato. W Wf (→Wa) przeoczono kropki nad ósemkami na 2. mierze taktów 89 i 91. W Wa nie umieszczono kropek w tym samym miejscu taktów 93, 95 i 97, a regularność tych braków każe zastanawiać się, czy nie był to celowy zabieg. Trudno go jednak uzasadnić, szczególnie że w t. 99 schemat został złamany, ponieważ umieszczono już kropkę nad ósemką na 2. mierze, choć co ciekawe przeoczono w tym takcie dwie następne kropki. W Wa przeoczono też kropkę na 1. mierze taktu 84, a kropkę na 2. mierze tego taktu umieszczono za wysoko. W Wn2 przeoczono tylko kropkę w t. 99 na 2. mierze taktu. W Wf w t. 94 nad ósemką na 3. mierze taktu umieszczono omyłkowo 2 kropki staccato zamiast jednej.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błędy Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki