mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 106-108

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat:7 szesnastek 2. połowy t. 106, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                 (3  3) pod dis1 i dis2 106

Palcowanie wpisane do WfS w t. 108

!!!   miniat: 7 szesnastek 2. połowy t. 108, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                    Tu 108 (213) pod fis-h-dis1

Palcowanie oparte na WfD i WfS

(213  3) pod fis-h-dis1 i dis2 106 

Palcowanie wpisane do WfH

(1) na dis2 106 + (4321) od dis1 do dis2 108

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

13212 od h do dis2 w t. 106 (bez nawiasów)
..

Palcowanie WfS w 2. połowie t. 106 i 108, zapewne Chopinowskie, jest – tak jak w 1. połowie – bardzo trudne do odczytania. Zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymi, p. 17, w tekście głównym podajemy za pierwszym razem – w t. 106 – uzupełniające się cyfry wpisane w obu taktach. Odmienne palcowanie WfH można traktować jako być może autentyczną alternatywę. Palcowanie Fontany w Wa jest w pełni zgodne z wpisem WfS, a co do meritum także z WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 106-108

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 1. miara + 5. triola 106 (z odstępem), tylko górna 5-linia.                    TGTU = t. 106 tylko 1. połowa (bez 5 nad 14. nutą) + (1   1    5 4 5) nad 1., 5., 10, 12, 14. nutą 108)

Palcowanie oparte na WfS

TGTU (tylko 106, 8 cyfr)

Palcowanie wpisane do WfH

106: (1) nad 4. szesnastką;     108: (521      14     52) nad 2.-4. nutą 9.-10., 14.-15. nutą

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

142315241424152   od H do fis1 w 106 (15 cyfr)
..

W tekście głównym podajemy w t. 106 palcowanie oparte na uzupełniających się wpisach w WfS w t. 106 i 108 – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 17. Charakteryzuje się ono regularnością zmian pozycji ręki – 1. palec wypada na e2 zarówno w części wznoszącej pasażu, jak i opadającej. Cyfry wpisane w tych taktach w WfH opisują inne palcowanie, w którym w części wznoszącej pasażu 1. palec wypada na h1, co za cenę szerszej pozycji ręki – h1-cis3 – pozwala na nieco łatwiejszą zmianę pozycji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 106-108

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 4 ostatnie szesnastki, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                               TGTU 

Palcowanie wpisane do WfH w t. 108

(5) pod eis2 w t. 108

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

4 pod fis2 w ostatniej trioli
..

Końcówka w zasadzie identycznych t. 106 i 108 została w każdym z dwóch egzemplarzy lekcyjnych opalcowana inaczej (oczywiście przy założeniu, że piszący przewidywali jednakowe palcowanie dla jednakowych pasaży). W tekście głównym podajemy palcowanie źródła uznawanego za bardziej wiarygodne w tym względzie, czyli WfS. Palcowanie Fontany formalnie jest zgodne z aplikaturą obu egzemplarzy lekcyjnych, Fontana mógł więc dopuszczać obie możliwości. Najprawdopodobniej jednak miał na myśli palcowanie WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 106-108

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfS

!!!   miniat: 2. triola, tylko górna 5-linia.               TGTU 106 (2 cyfry) + (1) nad dis2 108

Palcowanie oparte na WfS

TGTU (tylko 106)   (miniatura ta sama co 11)

Palcowanie wpisane do WfH w t. 108

Na miniaturze (1) nad h1;      na kliszy też ale w 108

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Wa

314 nad h1-dis2-cis3 w 106
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Dopiski WfH

t. 106

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcent długi na d2 w Wf

!!!   miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.                 jak TGTU tylko długi

Akcent długi na e2 w Wn1

Bez znaku w Wa1

Pionowy akcent na e2 w Wa2

Krótki akcent na e2 w Wn2

Krótki akcent na d2 w Wn3

TGTU
..

Zarówno brak akcentu w Wa1, jak i umiejscowienie go na 3. szesnastce taktu w Wn1 (→Wn2) to z pewnością błędy. Przeoczenie akcentu w Wa1 mogło być powtórzone za Wf, w którym znak dodano następnie w ostatniej fazie korekt. Dodanie akcentu w Wa2 w błędnym miejscu może oznaczać, że adiustator nie porównywał tego taktu z t. 62, ale z Wn1 (mogła to też być po prostu pomyłka, np. sztycharza).
W tych wydaniach, które mają tu akcent, użyto znaku takiego rodzaju jak poprzednio – patrz t. 99-105.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn