


- « Poprzednia
- 1
- …
- 2456
- 2457
- 2458
- 2459
- 2460
- 2461
- 2462
- …
- 3910
- Następna »
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Palcowanie WfS w 2. połowie t. 106 i 108, zapewne Chopinowskie, jest – tak jak w 1. połowie – bardzo trudne do odczytania. Zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymi, p. 17, w tekście głównym podajemy za pierwszym razem – w t. 106 – uzupełniające się cyfry wpisane w obu taktach. Odmienne palcowanie WfH można traktować jako być może autentyczną alternatywę. Palcowanie Fontany w Wa jest w pełni zgodne z wpisem WfS, a co do meritum także z WfD. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||||||
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W tekście głównym podajemy w t. 106 palcowanie oparte na uzupełniających się wpisach w WfS w t. 106 i 108 – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 17. Charakteryzuje się ono regularnością zmian pozycji ręki – 1. palec wypada na e2 zarówno w części wznoszącej pasażu, jak i opadającej. Cyfry wpisane w tych taktach w WfH opisują inne palcowanie, w którym w części wznoszącej pasażu 1. palec wypada na h1, co za cenę szerszej pozycji ręki – h1-cis3 – pozwala na nieco łatwiejszą zmianę pozycji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||||||
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Końcówka w zasadzie identycznych t. 106 i 108 została w każdym z dwóch egzemplarzy lekcyjnych opalcowana inaczej (oczywiście przy założeniu, że piszący przewidywali jednakowe palcowanie dla jednakowych pasaży). W tekście głównym podajemy palcowanie źródła uznawanego za bardziej wiarygodne w tym względzie, czyli WfS. Palcowanie Fontany formalnie jest zgodne z aplikaturą obu egzemplarzy lekcyjnych, Fontana mógł więc dopuszczać obie możliwości. Najprawdopodobniej jednak miał na myśli palcowanie WfS. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||||||
t. 106-108
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Dopiski WfH |
|||||||||||||||||||
t. 106
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Zarówno brak akcentu w Wa1, jak i umiejscowienie go na 3. szesnastce taktu w Wn1 (→Wn2) to z pewnością błędy. Przeoczenie akcentu w Wa1 mogło być powtórzone za Wf, w którym znak dodano następnie w ostatniej fazie korekt. Dodanie akcentu w Wa2 w błędnym miejscu może oznaczać, że adiustator nie porównywał tego taktu z t. 62, ale z Wn1 (mogła to też być po prostu pomyłka, np. sztycharza). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 2456
- 2457
- 2458
- 2459
- 2460
- 2461
- 2462
- …
- 3910
- Następna »