Wa2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 106

Akcent długi na d2 w Wf

!!!   miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.                 jak TGTU tylko długi

Akcent długi na e2 w Wn1

Bez znaku w Wa1

Pionowy akcent na e2 w Wa2

Krótki akcent na e2 w Wn2

Krótki akcent na d2 w Wn3

TGTU

Zarówno brak akcentu w Wa1, jak i umiejscowienie go na 3. szesnastce taktu w Wn1 (→Wn2) to z pewnością błędy. Przeoczenie akcentu w Wa1 mogło być powtórzone za Wf, w którym znak dodano następnie w ostatniej fazie korekt. Dodanie akcentu w Wa2 w błędnym miejscu może oznaczać, że adiustator nie porównywał tego taktu z t. 62, ale z Wn1 (mogła to też być po prostu pomyłka, np. sztycharza).
W tych wydaniach, które mają tu akcent, użyto znaku takiego rodzaju jak poprzednio – patrz t. 99-105.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.