Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W partii pr.r. w Wf widoczne są w tym takcie ślady korygowania aż sześciu błędnych nut. Błędy sztycharza wynikały tu z rutynowego podejścia, zakładającego występowanie najprostszych schematów figuracji – .

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Wersje AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palcowań, łuku i dynamiki.        Tu w 1. połowie oba głosy na laskach w dół (jako dolny głos), bez 2. szesnastki a1; nad tym górny głos wiązany po dwie szesnastki h1-cis2 cis2-h1.       W 2. połowie górny głos = ósemka a1 (transkr) z kropką (red) i szesnastka h1; dolny = TGTU.   Nad 1. szesnastką taktu gwiazdka odnośnika; odnośnik u dołu strony: (transkr) osia: / (red) ossia:  (krój jak cresc.) i przykład na pięciolinii 4 mm, 1. pół taktu = TGTU

Wersja A (→WfWn,Wa)

!!!! TGTU

..

Na etapie pisania AI Chopin poszukiwał jeszcze najlepszej kontynuacji melodycznej dla pierwszej, pięciotaktowej frazy. W 1. połowie taktu po wielokrotnych skreśleniach zapisał dwie wersje, z których ostatecznie przyjęta została druga, oznaczona w tym rękopisie jako ossia. Jedyna wersja 2. połowy taktu została później zmieniona w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

 w A

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palców.     TGTU

 w Wf (→Wn,Wa)

..

Skrócenie widełek  w Wf (→Wn,Wa) jest z pewnością dowolnością sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 6

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Bez znaku w KDP i Wa

!!!   miniat: ostatnia grupa, tylko dolna 5-linia.      tu pusto

Krótki akcent w AI i Wn

Akcent długi w A

 w Wf

!!!     na całą grupę. Na kliszy na wysokości widełek w t. 5.

..

Ani w AI, ani w A nie jest oczywiste, jaki rodzaj akcentu Chopin miał tu na myśli. Znak jest wyraźnie krótszy w AI niż w A, toteż odczytujemy je jako odpowiednio akcent krótki i długi. W tej ostatniej postaci podajemy go też w tekście głównym. Zdaniem redakcji jest bardzo prawdopodobne, że także w podkładzie do Wf wpisany był akcent długi, odtworzony niedokładnie jako .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie

t. 6

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

We wszystkich rękopisach, Wf i Wa1 (→Wa2) pominięto bemole przywracające es2 i es1. Tę jakże charakterystyczną dla Chopina niedokładność poprawiono tylko w Wn i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A