mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 6

Utwór: op. 28 nr 7, Preludium A-dur

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach, nieuzasadniony  ostrzegawczy przed gis1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 6

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Jako ostatnią nutę 1. połowy taktu wszystkie źródła mają a2; tak samo w analogicznym t. 20. Ponieważ są to jedyne miejsca, w których ostatnie dwie trzydziestodwójki podstawowej figury Preludium nie tworzą interwału oktawy, nasuwa się podejrzenie błędu Chopina, np. tzw. tercjowego. Przeciw ewentualnej pomyłce przemawiają jednak następujące argumenty:

  • W A figura ta wypisana jest w obu taktach nutami (bez skrótowych oznaczeń powtórek) i bez poprawek. Jest więc zupełnie nieprawdopodobne, by Chopin tak samo pomylił się dwukrotnie właśnie w tym miejscu.
  • Przyczyną błędów tercjowych jest mylące oddziaływanie zestawienia kilku jednakowych, równoległych linii. Błędy takie zdarzają się więc wewnątrz pięciolinii lub na liniach dodanych, ale nie pomiędzy pięciolinią a linią dodaną.
  • Zwiększenie rozpiętości figuracji mieszczących się zasadniczo w obrębie oktawy spotykamy nierzadko w utworach Chopina, np. w Preludiach E nr 9, t. 2, 4 i 8, Des nr 15, t. 70 i 72-75, F nr 23, t. 14, czy w Etiudach As op. 10 nr 10, t. 61-62 i 68, F op. 25 nr 3, t. 18 i 20.
  • Użycie przez Chopina w omawianym miejscu nuty a2 można uzasadnić chęcią uniknięcia ukośnego brzmienia fis2-f1 z następną nutą l.r.

Zdaniem redakcji powyższe argumenty wykluczają możliwość pomyłki w  omawianej sytuacji, a spotykane w niektórych późniejszych wydaniach fis2 zamiast a2 jest z pewnością błędne.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 6-13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w t. 3-4, Chopin z reguły pomija w A znaki chromatyczne przy basowych ósemkach, jeśli wpisane były oktawę wyżej przy jednej z poprzedzających szesnastek. W omawianych taktach dotyczy to f w t. 6, c1 i b w t. 7, g i ges w t. 8, f w t. 9 i 11, B i G w t. 11, B w t. 12 i Ges w t. 13. Notację tę powtórzono dosłownie w Wf i niemal bez zmian w KF (dodany tylko  B w t. 11). W innych wydaniach dodano większość potrzebnych znaków – w Wa1 wszystkie oprócz  Ges w t. 13, a w Wn1 wszystkie oprócz kasowników f w t. 6 i G w t. 11 (w Wn2 uzupełniono pierwszy z nich). Jedynie Wa2 ma w pełni poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed fis2. Zachowujemy też występujący we wszystkich źródłach  ostrzegawczy przed d1 w partii l.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 6-11

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

Podobnie jak w Preludium fis nr 8, Chopin uważał, że środkowe nuty triol nie wymagają znaku chromatycznego, jeśli odpowiedni znak był wpisany przed położoną oktawę wyżej nutą górnego głosu. W A (→KF→Wf) i KGS nie ma ani jednego z 8 potrzebnych znaków –  c i d w t. 6, g w t. 7, c w t. 9-10, d w t. 10-11 i  dis w t. 11. W pozostałych wydaniach uzupełniono większość znaków, jednak żadne nie ma w pełni poprawnego tekstu:

  • w Wn1 dodano 6 znaków – pominięto  c w t. 10 i  dis w t. 11;
  • w Wn2 dodano do nich tylko  w t. 11;
  • w Wa1 dodano 5 znaków – pominięto  d w t. 6 i 10 oraz  dis w t. 11;
  • w Wa2 dodano do nich tylko  d w t. 6 i 10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa