mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Zakresy widełek dynamicznych

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

 w KG i Wn2mar (→Wn2)

!!!   miniat: ta co przy końcówce łuku, tylko z widełkami...      EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZTU

Akcent w Wn1

długi pod akordem w połowie taktu, na wysokości wideł EZTU
..

Nie jest jasne, które ze źródeł opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 – trafniej oddało zakres, a co za tym idzie, także sens widełek . Obie wersje mają swoje zalety stylistyczne i mogą być przekonująco uzasadnione od strony źródłowej:

  • Znak Wf niedwuznacznie podkreśla kulminacyjną appogiaturę linii melodycznej. Chopin mógł dopisać go w [A] już po sporządzeniu KG.
  • Znak w KG rozciąga rozładowanie kulminacji na cały takt, niejako uwzględniając kontrapunktującą partię l.r. Także ten znak mógł być dopisany przez Chopina, jeśli w [A] początkowo w ogóle nie było tu znaków dynamicznych.

W tekście głównym podajemy znak  według źródła podstawowego, czyli Wf. Wersję KG można uważać za równorzędny wariant.

Akcent w Wn1 jest niewątpliwie wynikiem niezrozumienia pisowni KG, co poprawiono w Wn2mar (→Wn2).

Podobnie w t. 24, 70 i 78.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

w KG

KG widełki od 1. do 4. ósemki

 

 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 widełki od 3. do 7. ósemki

 w Wn

Wn widełki os=d 1. do 3. ósemki

 

w Wa2

Wa2 TGTU
..

Różnice w KG, Wf (→ Wa1) i Wn wydają się być przypadkowymi niedokładnościami. Rozwiązanie zaproponowane w tekście głównym jest próbą rekonstrukcji [A] na podstawie rozbieżności KG i Wf. Taki sam zakres widełek  wprowadzono w Wa2 - przypuszczalnie na podstawie porównania Wf i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Niedokładności KG

t. 16

Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll

Bez widełek w As i Wa1

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. Tu Wa1.                   Tu bez kliszy 

  w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

  w KF (→Wn) i Wa2

EZnieU1

  w Wf 

EZnieU

  w KGS

EZnieU2
..

Zakres widełek   w A nie jest jasny, gdyż  wpisane jest na końcu linijki, praktycznie już za kreską taktową. Mimo to diminuendo musi dotyczyć jeszcze t. 16, gdyż na początku t. 17 widnieje już nowy znak – . Tak też to zinterpretowano zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (z nieznaczną różnicą zakresu) i taką interpretację podajemy w tekście głównym. Brak znaków w Wa1 to zapewne błąd sztycharza, poprawiony w Wa2 na podstawie porównania z Wn1, na co wskazuje zgodność zakresu znaków. Widełki w KGS to najprawdopodobniej niedokładnie odrysowane znaki Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wa , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A

t. 16-19

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

2 znaki w t. 16-19 w A

! miniat: 2. połowa 16 (z całym znakiem) + t. 17, wycinek (tu kombinowany).             TGTU

2 znaki w t. 16-17 w KF (→Wn)

EZnieU

1 znak w t. 16-19 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

T. 16 zamyka w A linijkę tekstu, a widełki  kończą się dość wyraźnie za kreską taktową. Być może to spowodowało połączenie go ze znakiem w t. 17-19 w jedno długie . Zdaniem redakcji, interpretacja taka jest nieuzasadniona, gdyż w dwóch poprzednich linijkach widełki również są w A przeciągnięte poza kreskę taktową, co niemal na pewno jest tylko niedokładnością (por. też niedokładne, zachodzące na siebie znaki w t. 5-6 i 9). W tekście głównym zachowujemy więc rozdzielone znaki, zwłaszcza że drugi z nich zaczyna się dopiero od 2. miary t. 17. Notacji A nie odtworzył poprawnie także Fontana, który znak w t. 17 rozpoczął już na początku taktu, ale nie wpisał jego dokończenia w t. 18-19.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf , Błędy KF , Niedokładności KF

t. 17

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Akcent długi w AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez łuku. (ścieśnione, jak na 1. str).        Akcent pod des2

  w A (→Wn1→Wn1a)

!!!     EZnieU2

  w Wf

!!!     EZTU = NOWE TGTU

  w Wa

!!!     EZnieU3

  w Wn2 (→Wn3)

!!!     = TGTU;            = EZnieU4
..

We wszystkich źródłach powiązanych z procesem publikacji Etiudy (A i wydania) takt ten jest opatrzony parą widełek dynamicznych. Poszczególne źródła lub ich grupy różnią się jednak dość wyraźnie, jeśli chodzi o zasięg znaków. W tekście głównym podajemy znaki Wf, wykazujące podobieństwo do oznaczeń w analogicznym t. 19. Widełki takie Chopin mógł wpisać w podkładzie do Wf lub dodać korygując to wydanie. Zbliżoną wersję ma także Wn2 (→Wn3), zadiustowane przypuszczalnie właśnie na podstawie porównania z t. 19.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych