Wn2
Tekst główny
AI - Wcześniejszy autograf
A - Autograf
KDP - Kopia Delfiny Potockiej
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn1b - Wadliwy nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 17

Akcent długi w AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez łuku. (ścieśnione, jak na 1. str).        Akcent pod des2

  w A (→Wn1Wn1a)

!!!     EZnieU2

  w Wf

!!!     EZTU = NOWE TGTU

  w Wa

!!!     EZnieU3

  w Wn2 (→Wn3)

!!!     = TGTU;            = EZnieU4

We wszystkich źródłach powiązanych z procesem publikacji Etiudy (A i wydania) takt ten jest opatrzony parą widełek dynamicznych. Poszczególne źródła lub ich grupy różnią się jednak dość wyraźnie, jeśli chodzi o zasięg znaków. W tekście głównym podajemy znaki Wf, wykazujące podobieństwo do oznaczeń w analogicznym t. 19. Widełki takie Chopin mógł wpisać w podkładzie do Wf lub dodać korygując to wydanie. Zbliżoną wersję ma także Wn2 (→Wn3), zadiustowane przypuszczalnie właśnie na podstawie porównania z t. 19.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.