Wf
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 16-19

2 znaki w t. 16-19 w A

! miniat: 2. połowa 16 (z całym znakiem) + t. 17, wycinek (tu kombinowany).             TGTU

2 znaki w t. 16-17 w KF (→Wn)

EZnieU

1 znak w t. 16-19 w Wf (→Wa)

EZnieU1

T. 16 zamyka w A linijkę tekstu, a widełki  kończą się dość wyraźnie za kreską taktową. Być może to spowodowało połączenie go ze znakiem w t. 17-19 w jedno długie . Zdaniem redakcji, interpretacja taka jest nieuzasadniona, gdyż w dwóch poprzednich linijkach widełki również są w A przeciągnięte poza kreskę taktową, co niemal na pewno jest tylko niedokładnością (por. też niedokładne, zachodzące na siebie znaki w t. 5-6 i 9). W tekście głównym zachowujemy więc rozdzielone znaki, zwłaszcza że drugi z nich zaczyna się dopiero od 2. miary t. 17. Notacji A nie odtworzył poprawnie także Fontana, który znak w t. 17 rozpoczął już na początku taktu, ale nie wpisał jego dokończenia w t. 18-19.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wf, Błędy KF, Niedokładności KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.