Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 174

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuta f w ApI

EZnieU

2 ósemki f w A (→WnWf,Wa,WfSB)

EZTU

..

W tekście głównym trzymamy się niewątpliwie późniejszej wersji A (→WnWf,Wa,WfSB). Jest ona też od strony rytmicznej bliższa wersji orkiestrowej, w której w parti wiolonczel i kontrabasów słyszalne są 4 ósemki: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 175

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akordy w ApI

EZnieU1 obie ręce

Akordy w A (→WnWa,WfSB)

EZnieU

Akord i oktawa w Wf

EZTU

Alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel;              EZnieU2

..

Wersja ApI odpowiada z grubsza wersji orkiestrowej, w której 2. i 3. ósemka są pod względem wysokościowym prawie (w ApI) lub całkiem (w głosach drukowanych) jednakowe. Także w A (→WnWa,WfSB) Chopin tylko dopełnił akordy pr.r. Zdecydowaną odmianę przyniosła – niewątpliwie Chopinowska – korekta Wf i tę wersję jako najpóźniejszą podajemy w tekście głównym. Propozycja alternatywna, analogiczna do zakończeń 1. i 3. wariacji, uwzględnia możliwość nieporozumienia przy realizacji tej korekty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 175-180

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak ppoprzednie, 3. wariacja jest w ApI praktycznie pozbawiona oznaczeń wykonawczych – jedyną wskazówką jest tempo metronomiczne, zgodne z późniejszymi źródłami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 176-180

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Powtórzenie t. 176-183 jest w ApI wypisane w całości, a nie oznaczone za pomocą znaków repetycji, jak w pozostałych źródłach. Dla za­chowania jednolitej numeracji taktów, zgodnej z wersją przeznaczoną do publikacji, takty składające się na drugie przeprowadzenie t. 176 -182 nie zostały ujęte w numeracji systemowej, a w uwagach określamy je jako t. 176'-182'. Dwie wersje (volty) t. 183 oznaczamy jako t. 183(1v) i 183(2v), także w odniesieniu do ApI. W rezultacie, s. 33 skanu ApI zawiera nomi­nalnie tylko t. 183, mimo że zapisane są na niej t. 183(1v) i 176'-181', a s. 34 – obejmuje t. 184-188, mimo że przed t. 184 zapisane są t. 182' i 183(2v). W transkrypcjach ApI – graficznej (transkrypcja) i merytorycznej (redakcja) – jako t. 176-182 prezentowany jest ich pierwszy zapis w tym źródle, zgodnie z przypisaną numeracją, natomiast transkrypcje drugiego zapisu (t. 176'-182') można zobaczyć na dodatkowej stronie, dostępnej poprzez poniższe linki:

transkrypcja                    redakcja

Tam, gdzie ApI ma w jednym z taktów drugiego zapisu wersję odmienną od wszystkich pozostałych, podajemy ją wśród wariantów odpowiedniego taktu pierwszego zapisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

t. 176

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Podstawowa wersja ApI oraz tekst A (→WnWf,Wa,WfSB)

TGTU

Alternatywna wersja ApI, 1. redakcja

! miniat: Corel;           EZnieU1

Alternatywna wersja ApI, 2. redakcja

! miniat: wycinek;           EZnieU2

..

W ApI 2. połowa taktu ma wpisane najprawdopodobniej 3 wersje, z których najwcześniejszą, zapisaną normalnym pismem, podajemy jako tekst tego rękopisu (jest on zgodny z wersją pozostałych źródeł). Tekst dopisany następnie drobniejszym, szkicowym pismem zawiera naszym zdaniem wersję użytą w pozostałych źródłach w t. 180 i 192 oraz jej wcześniejszą redakcję, zapisane tak, jakby tworzyły jedną wersję. Na istnienie dwóch redakcji tego pomysłu melodyczno-rytmicznego wskazuje różnica wielkości główek nutowych i zapis sugerujący zastąpienie drobniejszych nut przez nieco większe (ale i tak mniejsze od pierwotnego zapisu).

[Dodać do tego pełny o wszystkich tych miejscach + info, że podobnie w kolejnych taktach – Chopin traktował zapis ApI jako szkicownik pomysłów, które dopiero na etapie powstawania A wybrał i uporządkował, przebrał i porozmieszczał w różnych miejscach zgodnie z generalną zasadą wariacyjności (najpierw prościej, potem komplikacje, z możliwymi odstępstwami)]

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej