mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia A (→Wn→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek, ostatnia triola, obie pięciolinie.                 EZTU

Pisownia Wf

EZnieU
..

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia A (→Wn→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek, 2 pierwsze triole 45, tylko dolna 5-linia.           EZTU 4 miejsca

Pisownia Wf1 (→Wf2)

EZnieU
..

W tekście głównym umieszczamy trzydziestodwójkę pod/nad ostatnią nutą trioli szesnastkowej w każdym z 4 miejsc, w których taka kombinacja występuje, zgodnie z zapisem A (→Wn→Wa,WfSB). W Wf1 (→Wf2) trzydziestodwójka w tych figurach umieszczona jest po ostatniej szesnastce trioli. Jest to z pewnością dowolna adiustacja sztycharza tego wydania, który nie wiedział jeszcze, że Chopin stosuje tę barokowo-klasyczną konwencję, w XIX w. stopniowo wypieraną przez zapis zgodny ze ściśle wyliczonymi nominalnymi wartościami rytmicznymi nut.
Konwencję tę stosował Chopin w całej swojej twórczości – patrz poświęcony temu rozdział w: Jan Ekier Wstęp do Wydania Narodowego, Zagadnienia edytorskie, s. 174.

We wszystkich miejscach (a także w t. 44) ApI notuje rytm punktowany w dwukrotnie większych wartościach rytmicznych, jako . Jest to oczywista pomyłka.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Rytmy punktowane i triole , Adiustacje Wf

t. 45

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Nuta es1 na 3. ćwierćnucie taktu ma w A i wszystkich
wydaniach błędną wartość ćwierćnuty z 2 kropkami. W ApI nuta ma poprawną wartość rytmiczną.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 47-48

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Szesnastki w ApI

Rytmy z pauzą w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

W wersji ostatecznej rozdzielenie pauzą postępów basu na 2 motywy było, jak się wydaje, konsekwencją wcześniejszej zmiany melodycznej w tych motywach – w ApI widać poprawki ostatniej szesnastki 3. miary taktu z F-f na D-d w t. 47 i z G-g na E-e w t. 48. Powodem mogła być chęć uniknięcia oktaw równoległych basu z sopranem w połączeniu z 4. miarą taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Rytm punktowany lub równy

t. 49

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Półnuta w ApI

Ćwierćnuta w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Przy uwzględnieniu pedalizacji wpisanej tylko w wersji ostatecznej, ale z pewnością przewidywanej (w podobnym kształcie) także na etapie pisania ApI, powyższa różnica wartości rytmicznej akordu nie ma praktycznego znaczenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu