mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 56-57

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Trzydziestodwójki w ApI

Rytmy z pauzą w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Tak jak w dwóch poprzednich figurach, w ApI grupy trzydziestodwójek w 2. połowie t. 56 i 1. połowie t. 57 podzielone są na 2 grupy o długości ósemki, z których pierwsza tworzy grupę nieregularną o 6 lub 7 nutach, a druga liczy 4 nuty (pierwsza grupa w t. 56 jest przy tym błędnie oznaczona cyfrą 7 jak pozostałe).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Zmiany linii głównej

t. 60

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Szesnastki w ApI

Ćwierćnuta i trzydziestodwójki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

W pierwotnej wersji, zapisanej w ApI, trylowane c2 na początku taktu ma wartość jedynie szes­nas­tki i stanowi część grupy 12 nut wypełnia­jących 1. połowę taktu. W wersji ostatecznej Chopin zbalansował szybkość wykonania figuracji w pierwszej i drugiej połowie taktu (podobnie w t. 62). Widoczne w A skrobania pokazują, że zmiana została wprowadzona w trakcie dopra­co­wywania tego rękopisu.
Zapis A zawiera błąd – grupa trzydziestodwójek opatrzona jest liczbą 10 zamiast 11. Pomyłki nie sprostowano w żadnym z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Zmiany linii głównej , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 61

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

8 szesnastek w ApI

9 szesnastek w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Następujące cechy wersji A (→Wn→Wf,Wa,WfSB) wskazują na możliwą pomyłkę Chopina:

  • Brak oznaczenia – za pomocą cyfry, łuku lub obu – nieregularnej grupy złożonej w sumie z 9 szesnastek. Triole w podob­nym pochodzie w t. 59 zostały dokładnie oznaczone cyfrą i łukiem. Wynika stąd, że Chopin najprawdopodobniej nie miał świadomości, że zapisana grupa liczy 9, a nie 8 szesnastek.
  • Zakończenie taktu nutą c2, a nie d2, jak jest w analogicznej sytuacji w t. 59.
  • Występująca przy ścisłym wykonaniu równoczesność uderzenia g2 pr.r. z e1 l.r., co zaciera celowość zapisywania pochodu pr.r. z synkopowym przesunięciem ryt­micznym.

Za pomyłką przemawia także niewykazująca takich nieregularności wersja ApI. Gdyby Chopin świadomie ją potem zmienił, najprawdopodobniej ozna­czyłby istotę zmiany, czyli zwiększenie liczby nut.

Przedstawione spostrzeżenia nie dowodzą błędności wersji A i wydań, toteż zachowujemy ją w tekście głównym. Biorąc jednak pod uwagę powyższe zestawienie, uważamy wersję ApI za równorzędny wariant w stosunku do tekstu pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Zmiany linii głównej

t. 62

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuty po półnutach w ApI i A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek A ten takt, obie pięciolinie.                 TGTU cały takt = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce

Ćwierćnuty razem z półnutami w Wa

EZnieU w całym takcie

Różne rytmy w Wf

EZnieU na początku taktu, poza tym TGTU
..

Tak jak w poprzednich taktach, sztycharz (adiu­stator?) Wa zmienił rozplanowanie nut l.r., tak iż wydaje się, że punktowane ćwierćnuty a i b mają być grane równocześnie z półnutami f. Początek tego taktu to również jedno z miejsc, w których tę błędną pisownię wprowadzono także w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 62

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Szesnastki w ApI, interpretacja kontekstowa

Ćwierćnuta i trzydziestodwójki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Tak jak w t. 60, w ApI trylowane c2 i następujący biegnik tworzą jednorodną rytmicznie grupę (z zachowaniem oddzielenia pauzą ostatniej nuty). Zapis jest poza tym mniej dokładny niż w A – brakuje podwyższającego es2 na e2, nie ma też ostrzegawczego przed b2. Ponadto pauza przed końcową trzydziestodwójką ma błędnie wartość szesnastki. W tekście głównym podajemy wersję opublikowaną, wzbogaconą w stosunku do t. 60 o wypisane zakończenie trylu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy rytmiczne