mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W Wf pomyłkowo pominięto wiązanie ósemkowe tercji na 2. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 15

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Jedna grupa nut w ApI

jedno wiązanie 16-owe przez cały takt

Triole i kwintola w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

TGTU = krótkie wiązania 
..

Podzielenie figuracji jest tu niewątpliwym ulepszeniem zapisu, gdyż odpowiada dobrze określonej rytmicznie strukturze melodycznej i harmonicznej figuracji. Zdaniem redakcji, wprowadzona na ostatnim etapie kształtowania obrazu nutowego tego taktu zmiana łukowania tłumaczy, dlaczego Chopin zapisał ten takt początkowo jako jedną grupę – nie chciał wskazywać podziałów rytmicznych, gdyż podziały motywów przypadają w innych miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 15

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Szesnastki i arpeggia w ApI

Grupy przednutek w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Notacja ApI ma wyraźnie roboczy charakter i sama w sobie nie stanowi realnej alternatywy w stosunku do notacji A i wydań. Pozostaje jednak kwestia synchronizacji partii obu rąk – zapis z przednutkami sugeruje wykonanie ich uprzednio, tak by zapisane jako ósemki najwyższe nuty arpeggiów, d1-es1-d1, wypadały równocześnie z odpowiednimi szesnastkami pr.r., b1-c2-d2. Natomiast pisownia ApI nakazuje uderzanie na początku każdej miary taktu nut basowych, B-F-B (zakładając, że 2. i 3. arpeggio należy wykonać tak jak pierwsze). Być może więc grupy przednutek wersji ostatecznej należy wykonywać w podobny sposób, uderzając na początku kolejnych miar taktu pierwszą z odpowiedniej grupy przednutek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu

t. 16-17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ćwierćnuty po półnutach w ApI

tr = EZnieU t. 16 + EZTU 17/1 + EZnieU1
red = EZnieU t. 16 + EZTU 17

Ćwierćnuty po półnutach w A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek A , obie pięciolinie.                 TGTU = ćwierćnuty z kropką na 2. i 6. ósemce taktów

Ćwierćnuty razem z półnutami w Wf i Wa

EZnieTU 
..

Ze względu na małe odstępy między nutami w Wn1 półnuty i następujące po nich ćwierćnuty z kropką zapisane są bardzo blisko siebie, tak iż w Wf i Wa zrozumiano to jako złączenie głosów, nakazujące równoczesne uderzenie obu nut. Podobnie w następnych taktach.

W pełnym dodać o pisowni ApI

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 17

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

as2 na 2. ósemce trioli w ApI

as2 na 2. mierze taktu w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

Przygotowując Wariacje do druku, Chopin wygładził rytm pr.r. w 1. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej