ApI
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 44

Pisownia A (→WnWa,WfSB)

! miniat: wycinek, ostatnia triola, obie pięciolinie.                 EZTU

Pisownia Wf

EZnieU

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego