mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 58

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Autentyczna notacja chromatyczna opadającej części biegnika w niewielkim tylko stopniu uwzględnia oddziaływanie uprzednio wpisanych znaków:

  • W kilku miejscach Chopin wybiera warianty enharmoniczne wymagające większej niż to konieczne liczby znaków chromatycznych – cis4 jako 15. nuta, b3 (18.), gis3 (25.), fis3 (29.), e3 (33.), cis3 (39.), h2 (43.). Ponieważ w tego rodzaju postępie chromatycznym enharmoniczne warianty pisowni nie wpływają praktycznie na zrozumienie muzyki, wyjątkowo zmieniamy tę ortografię w tekście głównym, aby uniknąć jego nadmiernego zagęszczenia. Pozwala to zredukować liczbę znaków na 2., 3. i 4. mierze taktu o 8 (w zapisie autentycznym liczymy także 3 znaki przeoczone przez Chopina – patrz niżej).
  • Przy założeniu – raczej niepodważalnym – regularnej struktury figuracji Chopin w trzech miejscach pominął  odwołujący alterację z wcześniejszej części taktu – brak przywrócenia c4 (14. nuta), a3 (20. nuta) i f3 (31. nuta).
  • Niepotrzebnie powtórzony został  przed gis3 (22. nuta).

Notację tę powtórzono bez zmian w większości wydań. Jedynie w WfSB dodano przywracający c4 (14. nuta).

Możliwość wyboru między ortografią źródeł (uzupełnioną) a proponowaną przez nas uwzględniona jest w uwadze przedstawiającej zapisaną w ApI wcześniejszą wersję figuracji pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa , Adiustacje WfSB

t. 59-61

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Chopin uważał kasowniki przed nutami e3 lub e2 za w zasadzie oczywiste (odpowiednie znaki znaj­dują się przy e1 w partii l.r.) i w obu rękopi­sach wpisał tylko niektóre z nich – w ApI oba kasowniki e3 (t. 59 i 61), a w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB) tylko jeden, przed e2 w t. 59. Są to oczywiste niedopatrzenia Chopina, dziwi jedynie, że w żadnym z wydań nie dodano ani jednego z brakujących znaków.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 59

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od trzydziestodwójki w A (→Wn→Wf1→Wf2)

! miniat: wycinek nieduży, tylko górna 5-linia.             EZTU

Łuk od szesnastki w Wa i WfSB

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy pisownię A (→Wn→Wf1→Wf2), w której łuk rozpoczyna się od przetrzymanej trzydziestodwójki d4. Chopin przez całe życie niejednokrotnie stosował tego typu zapis łuków. Równoważna pisownia Wa i WfSB odzwierciedla przypuszczalnie indywidualne preferencje sztycharzy tych wydań.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 59

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Dodatkowe łuki w źródłach

! miniat: wycinek A, 4. miara, tylko górna 5-linia.                    EZnieU1 = łuki i 1. cyfra 3

Bez łuków triolowych, propozycja redakcji

EZTU
..

W tekście głównym pomijamy łuki będące częścią oznaczenia grupy nieregularnej – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. W ApI są to jedyne łuki nieprzetrzymujące w tym takcie. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Łuki "triolowe"

t. 59

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Klinik w A (→Wn→Wf,Wa)

Bez znaku w WfSB
..

Brak klinika w WfSB to z pewnością przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy WfSB