Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 59-61

Chopin uważał kasowniki przed nutami e3 lub e2 za w zasadzie oczywiste (odpowiednie znaki znaj­dują się przy e1 w partii l.r.) i w obu rękopi­sach wpisał tylko niektóre z nich – w ApI oba kasowniki e3 (t. 59 i 61), a w A (→WnWf,Wa,WfSB) tylko jeden, przed e2 w t. 59. Są to oczywiste niedopatrzenia Chopina, dziwi jedynie, że w żadnym z wydań nie dodano ani jednego z brakujących znaków.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.