mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 43-44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36 i 39-40, Chopin pominął w rękopisach niektóre z potrzebnych znaków chromatycznych, w tym wypadku tylko bemoli. W ApI brakuje  przed 14. szesnastką t. 43 (ges2) i 10. szesnastką t. 44 (ges), a w A przed 14. szesnastką t. 43 (ges2) oraz 8. i 20. szes­na­stką t. 44 (ges1 i ges). Wszystkie pominięte w A znaki dodano już w Wn1, co powtórzono w pozo­stałych wydaniach. W tekście głównym pomijamy niepotrzebne powtórzenie.
W notacji ApI zwracają uwagę niepotrzebne powtórzenia bemoli przed ges3 w t. 43 (jak w A) i ges1 w t. 44, a także 3 bemole (ostrzegawcze?) przed es3 w t. 43 oraz es2 i es pr.r. w t. 44.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 43

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez palcowania w A (→Wn1→Wa,Wf1→Wf2)

! miniat: wycinek 3 pierwsze triole, tylko dolna 5-linia.            Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wn2 (→Wn3,WfSB)

EZnieU
..

Palcowanie dodane w Wn2 (→Wn3,WfSB), w tym miejscu jak najnaturalniejsze, mogłoby pochodzić od Chopina, jednak z powodów omó­wionych w charakterystyce Wn2 nie podaje­my go w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk do t. 45 w A

! miniat: wycinek, 3 ostatnie triole 44 i 1. akord 45, tylko dolna 5-linia.                   EZTU

Łuk do D w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU
..

Na końcu t. 44 oba łuki A, w pr.r. i w l.r., mają wyraźnie oznaczone zakończenia – łuk w pr.r. do ostatniej nuty taktu, d1 (widać wyskrobaną końcówkę łuku sięgającą dalej), a w l.r. do ósemki na początku t. 45 (widać dopisane zakończenie łuku sięgające poza kreskę taktową). Mimo to w Wn (→Wf,Wa) łuk l.r. doprowadzono tylko do końca t. 44, przypuszczalnie ze względu na trudności graficzne (spowodowane notabene rutynowym skierowaniem do góry laseczek jednej z triol l.r., wbrew A) – widać, że przy zachowaniu w miarę normalnego kształtu nie było możliwości poprowadzenia łuku dalej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pisownia A (→Wn→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek, ostatnia triola, obie pięciolinie.                 EZTU

Pisownia Wf

EZnieU
..

Pisownia Wf, z trzydziestodwójką wysuniętą poza 3. nutę trioli szesnastek, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego typu zestawie­nia rytmu punktowanego z triolą – patrz uwaga do t. 45-46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→Wn→Wf,Wa)

Bez znaku w WfSB
..

Brak znaku  to niemal na pewno przeoczenie sztycharza WfSB.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy WfSB