mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 37-38

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

g1 przetrzymane w ApI i A

! miniat: wycinek A, t. 37 od 2. miary.                  łuk przetrzymujący g1 w każdym takcie

g1 powtórzone w Wn (→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 
..

Brak łuków przetrzymujących g1 w tych taktach można by łatwo uznać za przeoczenie sztycharza Wn (→Wf,Wa), zwłaszcza że są one w A mało widoczne. Jednak 4 takty później, w analogicznej frazie odpowiednich łuków przetrzymujących c2 nie ma ani w wydaniach, ani w A, co każe wziąć pod uwagę możliwość Chopinowskiej korekty omawianych taktów w Wn1. Zdaniem redakcji, jest też całkiem prawdopodobne, że nawet jeśli łuki przeoczono, Chopin zaakceptował powtarzanie g1, dające na fortepianie większe możliwości kształtowania niuansów dynamicznych w tym fragmencie o wyraźnie wyczuwalnym charakterze agitato.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 37

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

g-b-e1 w ApI i A (→Wn→Wf,Wa)

e-g-b-e1 w WfSB, interpretacja kontekstowa
..

Dodatkowa nuta e (bez , więc formalnie es) to w WfSB przypuszczalnie skutek niedokończonej korekty błędu tercjowego – nie usunięto tej błędnej nuty mimo dodania właściwej, najprawdopodobniej g.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Połowiczne korekty , Błędy WfSB

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 35-36, Chopin pominął w A niektóre niezbędne znaki chromatyczne przede wszystkim w t. 40 –  des2 i  e2 w pr.r. oraz  e1 i  des2 w l.r. (użycie znaków w t. 39 jest ze względu na przenośnik oktawowy nie w pełni skodyfikowane, co powoduje, że  przed e3 i  przed des2 można uznać za niekonieczne). Wszystkie potrzebne znaki – z zastrzeżeniem jak w nawiasie powyżej – dodano już w Wn1 (→Wf1,Wa,Wn2→Wn3). W Wa dodano jeszcze  des2 przed 6. szesnastką t. 39.
W WfSB powtórzono znaki Wn1, z tym że przed 6. szesnastką t. 39 umieszczono  zamiast , co dało błędne es1, a przed 8. szesnastką tego taktu dodano  des2, co nie ma sensu – znak, jeśli już uzna się go za potrzebny, powinien się znaleźć przed 6. szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kliniki w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.        TGTU (obie ręce) tylko 3. miara taktu

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

TGTU 16 kliników (obie ręce)
..

W tekście głównym uwzględniamy znaki staccato na 4. mierze taktu, dodane w Wn (→Wf,Wa,WfSB). Zwraca uwagę, że Chopin podał w A wskazówkę staccato po ośmiu szesnastkach, co sugeruje, że uważał 4. miarę t. 39 (a zapewne i 35), wygląda­ją­cą identycznie jak trzecia, za niejako w natural­ny sposób "dziedziczącą" oznaczenia artykulacji po poprzedniej. Tak więc mimo że autentyczność samych znaków nie jest całkiem pewna, auten­tyczność wskazanej przez nie artykulacji – jest.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 39

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→Wn→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ta miara.               TGTU

Bez znaku w Wf

Tu bez kliszy 
..

W tekście głównym zachowujemy widełki , występujące w A (→Wn→Wa,WfSB). Przeocze­nie sztycharza jako przyczyna ich braku w Wf1 (→Wf2) wydaje się bowiem bardziej prawdopo­dobne niż ewentualne usunięcie znaku przez Chopina korygującego Wf1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf