mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 45-52

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W wielu miejscach w ApI Chopin zapisauje oktawy lewej ręki w sposób skrócony, za pomocą con 8 lub cyfr 8 pod kolejnymi oktawami. Dotyczy to t. 45 (aż do 1. ósemki t. 46), 47-48 (na 2. i 3. mierze taktu) oraz t. 50-52.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw

t. 45-54

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całej Introdukcji ApI ma tylko kilkanaście wskazówek wykonawczych (nie uwzględniając niewiele liczniejszych łuków, które omawiamy osobno). W szczególności, w omawianych taktach są to jedynie akcenty pionowe w l.r. na 2. mierze t. 47-48. Braku pozostałych oznaczeń występujących w wersji przygotowanej do druku nie traktujemy jako warianty, gdyż wynika on wyłącznie z roboczego charakteru ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcenty długie w A (→Wn→Wf)

Krótkie akcenty w Wa i WfSB
..

Akcent w t. 45 jest w A typowym akcentem długim. Jest to mniej oczywiste w t. 46, wydaje się jednak prawdopodobne, że skrócenie i przesunięcie początku znaku w tym takcie wynika z umieszczenia bezpośrednio przed nim oznaczenia . Oba znaki odtworzono niemal bez zmian w Wn (→Wf), natomiast w Wa i WfSB znaki są wyraźnie krótsze.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności WfSB

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Oktawy D1-D i D-d w ApI

D i d w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)
..

W pierwotnej, zapisanej w ApI wersji t. 45 i 46 ostatnia ósemka l.r. jest oktawą jak poprzednie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany rejestru basu

t. 46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk A, interpretacja kontekstowa

Łuk w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Łuk w Wf i Wa

EZnieU2

Łuk w Wn3

EZnieU3
..

Końcówka łuku A jest zdaniem redakcji niedokła­dna – Chopin nie doprowadził łuku do ostatniej szesnastki, by zachować czytelność rękopisu. Łuk z pewnością dotyczy dolnego, wypełnionego trio­lami szesnastkowymi głosu pr.r., i ma obejmować cały takt, jak to w sposób niebudzący wątpliwo­ści zostało oznaczone w t. 45. W ten sposób zin­terpretowany łuk podajemy w tekście głównym. W Wn1 i pozostałych wydaniach oprócz Wn3 łuk rozpoczęto od 2. trioli, co jest niedokładnością spowodowaną umieszczeniem 1. trioli na dolnej pięciolinii. Końcówkę łuku, w Wn1 (→Wn2) odtwarzającą dokładnie notację A, uznano w Wf i Wa za niestarannie wyrysowaną i skrócono. Właściwy zakres z obu stron ma natomiast łuk Wn3, jednak i on, tak jak łuki w pozostałych wydaniach, obejmuje rownież górny głos pr.r., który Chopin w A wyraźnie ominął.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf