mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całym pasażu A ma tylko jeden  obniżający g na ges – przed 7. trzydziestodwójką (ges3). W wydaniach dodano pozostałe potrzebne bemole z uwzględnieniem konwencji pozwalającej pominąć  przed ges2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią trzydziestodwójkę A ma Fes1, co powoduje, że także kończąca pasaż półnuta odczy­tana dosłownie brzmi Fes1. Oczywisty błąd Chopina poprawiono w Wn (→Wf,Wa). Tak wyraźną pomyłkę mógł skorygować adiustator, co w tym wypadku nie umniejsza wartości tej poprawki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Autentyczne korekty Wn

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Wersja ApI, interpretacja kontekstowa

Wersja ostateczna w A, interpretacja kontekstowa

Wersja ostateczna w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

Główna, tematyczna część kadencji kończącej Introdukcję ma w ApI postać dość wyraźnie odbiegającą od wersji ostatecznej, zarówno w szczegółach notacji, jak i w proporcjach rytmicznych pochodów tercji pr.r. i motywów tematu w l.r.:

  • Zachowany jest podział na takty.
  • W pierwszych dwóch z tych taktów większość szesnastek pr.r. powiązana jest w grupy po 6 nut (triole oznaczone są łukami i cyframi). W ostatnim, czwartym takcie grupy sześcionutowe wskazane są łukami, a triole wiązaniami.
  • Powtarzające się grupy tercji oznaczone są skrótowo znakami //.
  • Motywy tematu zbudowane są z dwukrot­nie krótszych wartości rytmicznych (z za­chowaniem szesnastki jako najkrótszej wartości). Powoduje to, że mimo skrócenia całego fragmentu o 12 triol pr.r., w partii l.r. główny motyw tematyczny występuje 3, a nie 2 razy.
  • 8. triola pr.r. ma odmienny rysunek melo­dyczny; podobnie 24 triola (odpowiednik 32. trioli wersji ostatecznej).

Jeśli chodzi o wersję ostateczną, zapis A różni się bardzo nieznacznie od wersji wydań:

  • Brak w nim łuku nad przednutkami two­rzącymi 9. arpeggio, co jest oczywistym przeoczeniem Chopina, uzupełnionym być może przez niego w Wn1.
  • Brak też "przypominających" znaków stac­cato nad 13. triolą szesnastek, która w Wn (→Wa,WfSB) przypada na początku 2. linijki tego rozszerzonego taktu. Także to uzupełnienie może pochodzić od Cho­pi­na, który w ApI dopisał kliniki nad 9. triolą, jakby przypominając na początku 2. taktu o artykulacji wskazanej na początku tego fragmentu określeniem staccato.

W obu wypadkach w tekście głównym idziemy za wersją wydań, o dużym prawdopodobieństwie autentyczności.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej , Zmiany długości fraz

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Odpowiednikiem 32. trioli wersji ostatecznej jest końcowa triola 3. taktu w ApI. Ma ona tam jednak nieco inne brzmienie – g2-b2, f2-a2, c2-g2. Patrz uwaga na początku t. 63.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej

t. 63

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

8. triola ma w ApI odmienną postać – gis3-h3, g3-b3, e3-gis3. Widoczne poprawki dowodzą, że pierwotna wersja była jeszcze inna – patrz górna uwaga na początku t. 63.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej