mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 94

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Na pierwszy rzut oka ApI ma tu 4 trzydziestodwójki, tworzące diatoniczny postęp jak w t. 78. Bliższe spojrzenie pokazuje jednak, że Chopin dopisał tam później nuty h1 i cis2, przekształcając grupę w znaną z wersji opublikowanej chromatyczną sekstolę. Dopisek nie sugeruje ostatecznej zmiany, ma raczej charakter zanotowania alternatywnego pomysłu, toteż za tekst ApI przyjmujemy wersję pierwotną z 4 trzydziestodwójkami. Wersja ta jest ujęta w formie wariantu w dotyczącej łuków uwadze poniżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Poprawki AI

t. 95

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Pauza w ApI i A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

TGTU = pauza na górnej pięciolinii

Ósemka f1 i , alternatywna, wariantowa propozycja redakcji

! miniat: Corel, t. 95, tylko górna 5-linia.                                EZnieU3
..

W tekście głównym podajemy zgodną wersję wszystkich źródeł wersji na 1 fortepian. Alternatywna, wariantowa propozycja z trylowaną ósemką f1 oparta jest na źródłach partii orkiestry – partii 1. skrzypiec ApI i odpowiedniego głosu Wnork (→Wfork). Jaka była przyczyna tej rozbieżności, można tylko spekulować, jedną z możliwości, zdaniem redakcji niezbyt prawdopodobną, pozostaje jednak niedopatrzenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zmiany długości fraz

t. 105-109

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W większości źródeł nie ma znaku chromatycznego przed 8. szesnastką t. 104 i 108. Ewentualne wątpliwości co do brzmienia tej nuty rozwiewa wprawdzie następna szesnastka fis3, ale brak  przywracającego f3 po fis2 na początku taktu musi tu być uznany za błąd ze względu na wielokrotne stosowanie w źródłach Wariacji zasady obowiązywania znaków przygodnych na danej wysokości bez względu na użycie przenośnika oktawowego – por. np. t. 35, 39 czy 335. Dodajemy je więc zarówno w tekście głównym, jak i w transkrypcjach merytorycznych źródeł (wersje "redakcja"). Kasowniki dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 108

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

es2 w ApI, A (→Wn→Wf,WfSB) i Wa2 (→Wa3)

Wf,Wa2-3 = EZTU

e2 w Wa1 (→Wa2)

EZnieU
..

Inaczej niż w t. 103, w A (→Wn→WfSB) nie ma  ostrzegawczego przed es2. Bemol dodano w Wf, być może na polecenie Chopina, natomiast w Wa1 wstawiono w tym miejscu  podwyższający es2 na e2. Wersja ta, sama w sobie możliwa, jest jednak z pewnością błędna, o czym świadczy – abstrahując od zgodnej wersji pozostałych źródeł – porównanie z analogicznymi t. 104, 120 i 124. Tę błędną adiustację (a może po prostu pomyłkę) sprostowano dopiero w Wa3, zmieniając  na .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 109

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Jako ostatnią szesnastkę Wn1 (→Wf1) ma błędnie as3. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3,WfSB) oraz – być może na polecenie Chopina – w Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf