mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 1-8

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

ApI, interpretacja kontekstowa

Pozostałe źródła
..

W ApI utwór zaczyna się ośmiotaktem orkie­strowym opartym na innym pomyśle melodycz­no-harmonicznym niż wersja opublikowana. Tylko t. 1 i 8 zdradzają podobieństwo do wersji ostatecznej, pozostałe tworzą jakby szkielet tego, co wykonuje następnie solista w t. 10-15 (jest to szczególnie wyraźne w t. 3-6 w zesta­wie­niu z t. 11-14). Tę pierwotną redakcję uważamy za tekst ApI i podajemy jako jednolity wariant całości t. 1-8. Oprócz tego ApI zawiera także – na stronie poprzedzającej regularny początek – zapis wersji późniejszej, choć tylko w formie par­tytury kwintetu smyczkowego. Od źródeł stano­wiących podstawę wersji opublikowanej (A, Wn1 i Wf) różni się ona tylko rytmem końcówki t. 8, co opisujemy i uwzględniamy w oddzielnej uwadze jako wariant głównego tekstu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej

t. 2

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W źródłach nie ma  przywracającego d1 na 4. mierze taktu. Pomyłkę spowodowało zestawienie wyciągu partii orkiestry z głosów partytury – górny głos pr.r. odpowiada partii II skrzypiec, w której  jest niepotrzebny, gdyż des1 w niej nie występuje.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 3

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed b i b1. Pierwszy z nich dodano również w Wn2 (→Wn3,WfSB).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 4

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

A w A (→Wn1→Wa1)

! miniat: wycinek

F w Wn2 (→Wn3,WfSB), Wf i Wa2 (→Wa3)

TGTU
..

Wersję A (→Wn1) uważamy za pomyłkową, na co wskazuje partia orkiestry – F w wiolonczelach i kontrabasach występuje zarówno w późniejszej wersji ApI, jak i w głosach Wn i Wf. Prawidłowa wersja Wf to niemal na pewno efekt korekty Chopina, przypuszczalnie wprowadzonej jeszcze na egzemplarzu Wn1, który służył za podkład do tego wydania, gdyż nie widać śladów zmian w druku. Poprawki w Wn2 (→Wn3,WfSB) i Wa2 (→Wa3) można uznać za adiustacje na podstawie głosów orkiestrowych. W przypadku Wn2 możliwa jest również korekta Chopina, którego udział w przygotowaniu tego wydania jest w ogólności wątpliwy, ale w ograniczonym zakresie niewykluczony.
W podstawowej wersji ApI, będącej wcześniej­szą redakcją tego orkiestrowego wstępu, żadna z powyższych wersji nie ma zastosowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 7

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

f w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                TGTU = cała nuta f

Bez nuty w Wn (→Wf,Wa,WfSB)
..

W tekście głównym uwzględniamy zapisaną w A całą nutę f. Występuje ona także we wszystkich źródłach partii orkiestry (w głosie altówek), w tym w późniejszym zapisie tego taktu w ApI. Brak tej nuty w wydaniach to zapewne następ­stwo błędu sztycharza Wn1, który być może nie był pewien, gdzie ją wpisać – mniej więcej w po­łowie taktu, jak jest w A, czy na początku taktu, jak tego wymaga ogólna reguła umieszczania wykonywanych równocześnie nut w jednym pionie.
W pierwotnej redakcji ośmiotaktowego wstępu, zapisanej w ApI, warianty te nie mają zastoso­wania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn