mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 141

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcent długi w A

bez nawiasu

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Pominięcie akcentu to prawdopodobnie przeoczenie sztycharza Wf (→Wn,Wa), na które Chopin mógł korygując Wf nie zwrócić uwagi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 146-147

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

TGTU 2 znaki

Dłuższe  w Wf (→Wn,Wa)

od 1. do końca ostatniej ósemki oba razy
..

W tekście głównym zachowujemy w przybliżeniu zakresy widełek  wpisanych w A. Rozciągnięcie znaków na całe takty, jak to zrobiono w Wf (→Wn,Wa), to częsta maniera wśród sztycharzy Chopinowskich pierwszych wydań. Różnica, choć niewielka, może sugerować błędną interpretację, zwłaszcza przy końcu taktu – trudno przypuszczać, by Chopin chciał przeciągać crescenda poza przedostatnią, najwyższą ósemkę. Patrz też t. 148.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 148

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Półtaktowe  w A

EZnieU

Całotaktowe  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

 proponowane przez redakcję

EZTU
..

Zapis A interpretujemy jako niekompletny, a być może pomyłkowy. Chopin wpisał  tylko w 1. połowie taktu, na której w A kończy się linijka tekstu, być może sądząc, że to już cały takt albo po prostu zapominając wpisać dokończenie znaku w nowej linii. W każdym razie rysunek figuracji w tym takcie sugeruje kontynuację crescenda w 2. połowie taktu i to do samego końca, gdyż najwyższa nuta przypada dopiero na początek następnego taktu (inaczej niż w poprzednich dwóch). Z tego względu, w tekście głównym początek znaku wzorujemy na poprzednich, analogicznych taktach, a zakończenie doprowadzamy do końca taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 149

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaku w A

Akcent w Wf (→Wn,Wa)

TGTU
..

Akcent został najprawdopodobniej dodany przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 155

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcent długi l.r. w A

 w Wf (→Wa)

EZnieU

Krótki akcent pr.r. w Wn

EZnieU1
..

Typowy akcent długi nad akordem l.r. odtworzono w Wf (→Wa) jako krótkie widełki  pod partią pr.r., skorelowane z  w poprzednim takcie. W Wn znak uległ dalszemu zniekształceniu – nadano mu postać krótkiego akcentu pod eis3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf