mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 156-157

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcenty w A

! miniat: wycinek kombinowany, tylko dolna 5-linia, 3 akordy l.r. w t. 156 i to samo 157.                 TGTU bez nawiasów

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

Wariantowa propozycja redakcji
..

Wydaje się, że akcenty – jak wiele innych oznaczeń – zostały przeoczone przez sztycharza Wf. Aby jednak uszanować obraz tekstu szczegółowo przez Chopina korygowanego Wf, w tekście głównym proponujemy je w formie wariantowej, w nawiasach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 156-157

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

  w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek łączony, tylko górna 5-linia, te takty.             EZnieU = widły i kreska taktowa

  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU1

  proponowane przez redakcję
..

Zmiana zakresu widełek   to z pewnością efekt rutynowej adiustacji sztycharza Wf (→Wn,Wa), który dopasował znaki do struktur rytmicznych – całego taktu w t. 156 i połowy taktu w t. 157. W notacji A zwraca uwagę znak  w t. 157. Rozpoczyna się on wyraźnie przed pierwszymi nutami (takt ten rozpoczyna nową linijkę) i dochodzi tylko do 5. ósemki taktu, co stanowi wyraźny kontrast z niemal całotaktowym  w poprzednim takcie. Takie położenie znaku można, zdaniem redakcji, wytłumaczyć brakiem miejsca między pięcioliniami w 2. połowie taktu i chęcią zrekompensowania jego nadmiernego skrócenia przez wcześniejsze rozpoczęcie znaku z lewej strony, tak by jego długość była porównywalna ze znakiem . Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy wynikającą z powyższej analizy interpretację kontekstową znaków A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

t. 158-160

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótsze  w A

! miniat: od ósemki a do końca t. 158 + 2.połowa 160, tylko górna 5-linia wycinek.                          EZnieU1

Dłuższe  w Wf

EZTU

Wydłużone  w Wn i Wa

EZnieU

Skrócone  w Wn1a

EZnieU2
..

Zdaniem redakcji, rozciągnięcie widełek  w Wf wykracza – zwłaszcza w t. 158, na początku znaku – poza zakres rutynowego dopasowania do struktur rytmicznych. Sądzimy więc, że jest to efekt korekty Chopina i tę wersję podajemy w tekście głównym. W A widać zresztą, że zarówno początek, jak i koniec widełek umieszczone są tak, by nie zlewały się z innymi elementami notacji. W Wn i Wa przedłużono znak na końcu t. 160, co jest pozbawioną praktycznego znaczenia dowolnością. Skrócenie znaku w Wn1a to błąd wynikający z przejścia od t. 160 na nową stronę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty Wf

t. 165

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia.             EZnieU

Bez oznaczenia w Wf1 (→Wn)

Akcent w Wf2 (→Wa)

EZTU
..

Brak  w Wf1 to zapewne przeoczenie sztycharza. Akcent dodany – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf2 uważamy za wyraz jego najpóźniejszej intencji i podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 166-167

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcenty długie w A

TGTU = 2 akcenty długie 

Krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany, zakres jak war_11                       2 krótkie
..

Oba akcenty w A, choć różnią się kształtem, uważamy za długie ze względu na ich wielkość (por. np. wyraźnie mniejszy znak w t. 173). W Wf, a jeszcze wyraźniej w Wn i Wa akcenty odtworzono jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf