Artykulacja, akcenty, widełki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »
t. 42
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Brak akcentu w A (→Wf) to przypuszczalnie przeoczenie Chopina, być może sprowokowane brakiem miejsca na wpisanie znaku – w tej (i następnej) figurze Chopin nadal pisze laseczki i wiązania figur pr.r. pod nutami, co w omawianym miejscu praktycznie uniemożliwia wstawienie akcentu pomiędzy pięcioliniami. Akcent dodano w Wn i Wa (w tym ostatnim akcent pionowy, jak w pozostałych figurach – por. t. 41-43). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||
t. 43
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Akcent w tym miejscu jest w A wyraźnie dłuższy od pozostałych, co nawet odtworzono w Wf. Mimo to w tekście głównym proponujemy krótki akcent, uważając przypadkową niedokładność za bardziej prawdopodobną. Pionowy akcent w Wa to dowolna zmiana, zgodna z manierą tego wydawnictwa – por. t. 41-43. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności A |
||||||||
t. 44
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Dwa akcenty w Wf są niewątpliwie efektem korekty Chopina, który widocznie zdecydował się ujednolicić oznaczenia t. 44 i 46. Biorąc pod uwagę, że w t. 46 A ma wyraźne akcenty długie, które jednak w Wf odtworzono jako krótkie, uważamy, że także w t. 44 intencją Chopina były najprawdopodobniej akcenty długie i takie rozwiązanie przyjmujemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 46
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Skrócenie Chopinowskich akcentów długich to bardzo częsta niedokładność pierwszych wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
||||||||
t. 48-51
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Trzy z czterech akcentów l.r. w połowie każdego z tych taktów to niewątpliwe akcenty długie – tylko ten w t. 48 może budzić wątpliwości. Widząc znak, który mógł łatwo zidentyfikować jako zwykły, krótki akcent, sztycharz Wf (→Wn,Wa) nadał taką postać wszystkim czterem znakom. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 13
- Następna »