mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 58-63

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Akcenty długie na 1. nutę w A (→Wf→Wa)

TGTU x 4 (t. 58-9 i 62-3)

Akcenty/diminuenda w Wn

EZnieU x 4 (zrobione tylko 58)
..

Cztery niewątpliwe akcenty długie w t. 58-59 i 62-63 odtworzono dość dokładnie w Wf (→Wa) – znaki przecinają laseczkę 1. nuty każdego z tych taktów, co sugeruje ich związek z tą nutą i akcentujący charakter. Natomiast w Wn znaki przesunięto, tak iż wyglądają raczej jak akcenty dla 2. nuty taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 80

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Staccato w A

TGTU = kropka stacc.

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)
..

Brak kropki staccato pod ćwierćnutą C to zapewne przeoczenie sztycharza Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 88

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Staccato w A

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)
..

Brak kropki staccato to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza Wf (→Wn,Wa), być może sprowokowane mylną interpretacją łuków – patrz uwaga na końcu t. 87.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 99-101

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaków w A

Kropki staccato w Wf (→Wn,Wa)

TGTU bez łuków = 18 kropek

Kropki i łuki proponowane przez redakcję
..

Począwszy od połowy t. 99, Chopin przestŁ W A oznaczać artykulację akompaniujących ćwierćnut, co wszakże najprawdopodobniej nie oznacza zmiany sposobu wykonania. Dodanie kropek staccato w korekcie Wf (→Wn,Wa) można by w tej sytuacji uznać za wskazanie przejścia z portato na staccato. Zdaniem redakcji jednak korekta miała uproszczony charakter lub przeprowadzono ją niedokładnie, a jej celem było dalsze wskazanie tego samego sposobu wykonania. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie także łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 102-104

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2  i 4  w A

! miniat: wycinek kombinowany, od gis1-2 do fis1-2 w t. 102 i 103, tylko górna 5-linia z widałmi/akcentami.              TGTU = dolne widły 102 i 4 akcenty długie 103-104

3  w Wf (→Wn,Wa)

EZnieU = 2 widły 103
..

Z sześciu znaków  i  wpisanych w A odtworzono w wydaniach tylko trzy, z tego dwa w t. 103 niedokładnie – w A znaki są wyraźnie dłuższe w t. 102 niż w następnych. W naszej transkrypcji oddajemy to, interpretując znaki w t. 103-104 jako akcenty długie, gdyż mimo znacznych rozmiarów dotyczą one tylko półnut gis1-gis2 (w t. 102 sięgają aż do półnut fis1-fis2). W każdym razie wszystkie te znaki dynamicznie i wyrazowo podkreślają półnuty gis1-gis2, a ewentualne zróżnicowanie sposobu, w jaki to zostanie osiągnięte, pozostawia się wyczuciu wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wf