|
2 ! miniat: wycinek kombinowany, od gis1-2 do fis1-2 w t. 102 i 103, tylko górna 5-linia z widałmi/akcentami. TGTU = dolne widły 102 i 4 akcenty długie 103-104 |
|
|
EZnieU = 2 widły 103 |
Z sześciu znaków 
i 
wpisanych w A odtworzono w wydaniach tylko trzy, z tego dwa w t. 103 niedokładnie – w A znaki są wyraźnie dłuższe w t. 102 niż w następnych. W naszej transkrypcji oddajemy to, interpretując znaki w t. 103-104 jako akcenty długie, gdyż mimo znacznych rozmiarów dotyczą one tylko półnut gis1-gis2 (w t. 102 sięgają aż do półnut fis1-fis2). W każdym razie wszystkie te znaki dynamicznie i wyrazowo podkreślają półnuty gis1-gis2, a ewentualne zróżnicowanie sposobu, w jaki to zostanie osiągnięte, pozostawia się wyczuciu wykonawcy.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Niedokładności Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki