mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 23-24

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Jedno d2 w Wn

Wn t. 23: tylko drugie d w l.r.; t. 24: tylko pierwsze d2 i pierwsze d

2 d i 2 d2 w Wf (→Wa)

Wfa TGTU
..

W tekście głównym uwzględniamy wewnętrzne nuty (d i d2) dodane do oktaw A-a i a1-a2 w korekcie Wf (→Wa), niewątpliwie przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 24-25

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 akcenty i kropka staccato w Wn1

EZnieU

2 akcenty i łuk w Wf (→Wa)

EZnieU1

Akcent i kropka w Wn2

EZnieU tylko kropka + EZnieU2 l.r.

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU
..

W tekście głównym opieramy się na oznacze­niach Wf (→Wa), wprowadzonych w [KF] (pod­kła­dzie) lub korekcie Wf1 i z pewnością póź­niej­szych od oznaczeń Wn. Oba zestawy różnią się zresztą bardzo nieznacznie i można je uważać za uzupełniające się, co uwzględniamy jako możli­wość wariantową.
Brak 2. akcentu w t. 24 to przeoczenie sztycharza Wn2.

W całym Polonezie ta 2,5-taktowa fraza występuje pięć razy (t. 24-26, 50-52, 76-78, 283-285 i 309-311 z innym zakończeniem). W zależności od źródła i momentu utworu występują w niej różnice w liczbie kropek staccato, łukowaniu i akcentacji. Przykładowo, brak akcentu na ostatniej ósemce t. 24 w Wn2 to zapewne przeoczenie sztycharza lub dowolna adiustacja.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 24-26

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wn2 zmieniono układ graficzny tekstu, umieszczając  partię pr.r. w całości na górnej pięciolinii (w kluczu basowym). Zmiana ta jest sprzeczna ze zwyczajem Chopina, który tylko w zupełnie wyjątkowych sytuacjach (np. w Pre­lu­dium E op. 28 nr 9) zapisywał pr.r. w ten spo­sób. Podobne zmiany wprowadzono we wszystkich analogicznych miejscach (t. 50-52, 76-78, 283-285 i 309-311), a także w t. 79-83. Tego nieautentycznego układu graficznego w naszych transkrypcjach nie odtwarzamy, gdyż zmiany te nie wpływają na znaczenie tekstu.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 24-26

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków w Wn1 i Wf (→Wa)

Akcenty i kropki w Wn2

EZnieU2
..

W Wn2 kropki i akcenty umieszczone pod lub nad partią pr.r. powtórzono dowolnie przy partii l.r. Pominięto przy tym ostatni akcent w t. 24 (przeoczony także w pr.r.) i kropkę staccato pod Fis1 na 3. mierze t. 26. Uzupełnienie wiązało się z graficznym rozdzieleniem partii obu rąk w wyniku umieszczenia całej partii pr.r. na górnej pięciolinii. Autentyczny układ graficzny w tego typu jednorodnej fakturze wyraźnie sugeruje, by znaki umieszczone nad partią pr.r. odnosić do całych pionów akordowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 25

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wa1 pominięto wiązanie ósemkowe dwóch ostatnich oktaw l.r. Oczywiste przeoczenie poprawiono w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa