|
Jedno d2 w Wn Wn t. 23: tylko drugie d w l.r.; t. 24: tylko pierwsze d2 i pierwsze d |
|
Wfa TGTU |
Takty te pojawiają się w Polonezie – z niewielkimi zmianami – pięciokrotnie, jeszcze w t. 49-50, 75-76, 282-283 i 308-309. Za każdym razem wersja Wf zawiera mniej pustych oktaw niż Wn, co niemal na pewno jest wynikiem uzupełnień wprowadzonych przez Chopina w korekcie Wf1. Ich celem było z jednej strony ujednolicenie partii obu rąk w pochodach równoległych oktaw i akordów, a z drugiej wzmocnienie obecności nut d(2), przygotowujących niejako synkopowane akordy D7 w t. 24-25.
) na etapie korekt Wf (→Wa) Chopin dodał dźwięki d i d2 wypełniające niektóre oktawy. W Wn zawarto wersję sprzed tych uzupełnień, ponieważ opierano się na [A] odesłanym wcześniej do Wiednia. W tekście głównym odtwarzamy wersję po korekcie, czyli dodajemy d na 1. mierze w l.r. w t. 23 oraz d2 i d na pierwszej szesnastce z trioli w t. 24.
W t. 23-24 i analogicznych (49-50, 75-76, 282-283, 308-309) na etapie korekt Wf (→Wa) Chopin dodał dźwięki d i d2 wypełniające niektóre oktawy. W Wn zawarto wersję sprzed tych uzupełnień, ponieważ opierano się na [A] odesłanym wcześniej do Wiednia. W tekście głównym odtwarzamy wersję po korekcie, czyli dodajemy d na 1. mierze w l.r. w t. 23 oraz d2 i d na pierwszej szesnastce z trioli w t. 24.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Zmiany akompaniamentu, Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji