mUltimate Chopin

op. 28 nr 1, Preludium C-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

Tytuł i dedy­kacja w A

EZnieU

KF

EZnieU0

Wf

EZTU

Wn

EZnieU1 górna linia

Wa1

EZnieU2

Wa1a i Wa2

EZnieU2 górna linia + EZnieU1 dolna
..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie z Wf, w którym odtworzono pisownię tytułu w A i uwzględniono wyrażone w liście do Fontany życzenie Chopina, by adresatem dedykacji Preludiów uczynić nie J. C. Kesslera lecz C. Pleyela. Nie jest natomiast jasne, dlaczego zmiany dedykacji nie uwzględniono w Wn, mimo że została ona wpisana do KF. Sformułowanie tytułu i dedykacji w języku angielskim, a także nazwanie Preludiów "wielkimi" [grand] i dodanie informacji o użyciu wszystkich tonacji [through all keys], to dowolności Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Dedykacje

t. 1

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

 w A (→KF,Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek KF.                          TGTU

w Wn
..

Pochodzenie wersji Wn jest trudne do wytłuma­czenia –  w KF jest wpisane wyraźnie, co pra­ktycznie wyklucza złe odczytanie, nie widać też powodu, dla którego sztycharz lub adiustator miałby zmieniać to określenie (sam Chopin w po­wstaniu Wn nie brał udziału).
Jako określenie dynamiki pośredniej między
a  Chopin stosował z reguły mezza voce, zapi­sywa­ne na ogół jako m.v. Wyjątkowo tu użyte zostało w A zapisane w podobny sposób jako , co odtwarzamy jedynie w transkrypcji gra­ficznej (wersja "transkrypcja"). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 1-28

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

Znaki  przed 6. szesnastką w A

!!!   miniat: wycinek, t. 1, tylko dolna 5-linia.           EZTU w t. 1-12 i 15-28

 na końcu taktu w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU
..

Umiejscowienie gwiazdek  budzi w A wątpliwości. Znaki były wpisywane raczej pospiesznie, a ocena ich zamierzonej korelacji z przebiegiem czasowym muzyki jest utrudniona niepoprawnym umiejscowieniem pauz ósemkowych partii l.r. względem szesnastek pr.r. – Chopin wpisywał pauzy mniej więcej na środku 2 połowy każdego taktu. Prowadzi to do takich sytuacji, jak np. w t. 3 i 15, w których  wypada przed pauzą l.r. (czyli w zasadzie w 1. połowie taktu), ale pod 5. szesnastką prawej. Pomijając kilka wyjątkowych sytuacji, które omawiamy osobno (t. 13-14 i 29-32), można stwierdzić, co następuje:

  • Wszystkie  wypadają pod 5. szesnastką lub później, przy czym większość – 15 na 26 – dotyczy 6. szesnastki. Różnice nie są więc duże i mają niemal na pewno charakter przypadkowych niedokładności.
  • Jedyne miejsce, w którym Chopin uznał za konieczną poprawkę już napisanego znaku – w t. 23 – dotyczy  zapisanej na końcu taktu, po 6. szesnastce, która została przeniesiona pod 5. szesnastkę. Zdaniem redakcji, Chopin chciał zapewne uniknąć zestawienia , oznaczającego najczęściej synkopowaną zmianę pedału.

W pozostałych źródłach pedalizacja jest – nie licząc drobnych niedokładności – całkowicie ujednolicona, z gwiazdką  pod 6. szesnastką każdego taktu. Jest to w zasadzie równoznaczne z zapisem proponowanym przez nas, może jednak sugerować wspomnianą wyżej ciągłą pedalizację ze zmianami na przejściach taktów, wbrew intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności A

t. 1

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

..

W tytule nagłówkowym nad tekstem Preludium Wf1 ma błędnie J. CHOPIN, co poprawiono w Wf2. Zmieniono także sposób zapisu liczby preludiów w cyklu z XXIV PRÉLUDES na 24 PRÉLUDES.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 2-32

Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur

Łuki od pauzy w A (→Wf)

!!!   miniat: wycinek A t. 10, tylko górna 5-linia.                TGTU = łuki pr.r. w t. 2-17, 22 i 28-31

Łuki nad szesnastkami w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: wycinek KF (t. 10)
..

W t. 2-17, 22 i 28-32, w których figura pr.r. zaczyna się od pauzy i jest objęta jednym łukiem, moment rozpoczęcia tych łuków nie jest w A jasny. Zdecydowana ich większość rozpoczyna się nad lub nawet przed początkową pauzą (t. 4, 10, 13-15), tak iż tylko łuki w t. 5 i 17 wydają się dotyczyć wyłącznie nut. Ponieważ notacja nie wskazuje na chęć różnicowania zasięgu tych łuków – różnice mają charakter przypadkowych niedokładności – wszystkie je uznajemy za obejmujące cały takt i tę wersję podajemy w tekście głównym. Z drugiej strony, Chopin często pisał łuki z rozmachem, nie można więc wykluczyć, że i tu łuki miały w jego zamyśle dotyczyć tylko 5-szesnastkowych figur. Tak to odtworzył w swojej kopii Fontana, co powtórzono w Wn. Natomiast notacja Wf stwarza analogiczny problem interpretacyjny, jak A – wprawdzie większość łuków zaczyna się nad pauzą, a te w t. 28-32 nawet przed, ale ogólny obraz nie jest oczywisty, gdyż końce tych łuków również wykraczają daleko poza ostatnią szesnastkę, co oczywiście nie oznacza, że mają sięgać gdzieś dalej. W Wa, opartym na Wf, łuki obejmują jedynie szesnastki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niedokładności KF