- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 34
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Nuta E w ostatnim takcie Preludium to z pewnością pomyłka. Jej źródłem jest niedokładny zapis A, w którym przecięcie laseczki akordu l.r. z 1. linią dodaną wygląda jak nuta. Co więcej, trzy dolne łuki przetrzymujące nuty pasażu z t. 33 zapisane są omyłkowo na wysokości nut C, E i G, co potwierdza niejako obecność nuty E w t. 34. W tekście głównym podajemy niewątpliwie zamierzoną przez Chopina i trafnie przez Fontanę rozszyfrowaną wersję KF (→Wn). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A |
|||
t. 34
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W tekście głównym zachowujemy zapis pedalizacji bez końcowego znaku , nierzadko spotykany w utworach Chopina (por. np. Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 74-77). Znaki dodane w Wn i Wa są z pewnością nieautentyczne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||
t. 34
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W tekście głównym uwzględniamy adiustację Wf (→Wa), gdyż nie ulega wątpliwości, że akordy część akordu przypadająca na l.r. ma wybrzmiewać tyle samo co ta przypadająca na pr.r. Chopin nie był pod tym względem konsekwentny czasem pisał jedną, czasem dwie fermaty, co w podobnych kontekstach nie wpływa na wykonanie (por. np. Preludia nr 1-3 z jedną fermatą, ale nr 4 i 8 – z dwiema). W tekście głównym pisownię z jedną fermatą zachowujemy tylko wtedy, gdy cały akord zapisany jest na jednej pięciolinii, jak np. w Preludium a nr 2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »