- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 17-20
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Brak wskazówki stretto - - - to niemal na pewno przeoczenie kopisty w KF (→Wn). Patrz też t. 21 i 22-23. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
||||||
t. 18-26
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Można się tylko domyślać, czym kierował się adiustator Wn2, zmieniając dowolnie rytm partii pr.r. we wszystkich taktach, w których Chopin zapisał kwintole (t. 18-20, 23 i 25-26). Nie ulega wszakże wątpliwości, że ta wprowadzona wiele lat po śmierci Chopina zmiana nie pochodzi od kompozytora. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Skreślenia A |
||||||
t. 21
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Biorąc pod uwagę, że kulminacja melodyczna rozpoczętej w t. 9 frazy przypada w t. 21, można się zastanawiać, czy Chopin nie doprowadził kreseczek wyznaczających zakres cresc. i stretto o jeden takt za daleko. Powodem ewentualnej pomyłki mógł być układ tekstu – t. 21 jest w A ostatni w linii, co sugeruje koniec pewnego odcinka lub procesu. Na dostępnych nagraniach Preludium zdecydowana większość pianistów w t. 21 nie kontynuuje już crescenda ani stretta. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności A |
||||||
t. 21-27
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W t. 21, 24 i 27 Chopin w A (→KF→Wn1) opatruje figury pr.r. dwoma łukami "triolowymi", zapewne dla podkreślenia powrotu zasadniczego schematu rytmicznego po grupach taktów z kwintolami. Nie jest jasne, czy całotaktowe łuki Wf (odtworzone w Wa jako 5-szesnastkowe) to wynik nieuwagi sztycharza, czy celowa zmiana (dla ułatwienia sobie pracy?). Pięcioszesnastkowe łuki wprowadzono również w Wn2, co było logiczną konsekwencją ujednolicenia rytmu pr.r. w całym Preludium. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||
t. 22-23
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Przedłużenie w KF (→Wn) zakresu cresc. aż do końca t. 23 to pomyłka kopisty, który doprowadził kreseczki wyznaczające jego zasięg do końca linii, tak jak w A, nie zauważył jednak, że koniec linii przypada w każdym z rękopisów w innym miejscu – w A w t. 21, w KF w t. 23. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »