mUltimate Chopin

WN 37, Lento con gran espressione

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 58

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

 i velociss. w A1, odczyt dosłowny

 i velociss. w A1, interpretacja kontekstowa

sempre più piano w KJ i KK

sempre più  w KB

EZnieU3

delicat. i sempre più piano w WL

EZnieU2

sempre più piano proponowane przez redakcję
..

Oba określenia –  i velociss. – są w A1 wpisane blisko środka 2. połowy taktu, co w tym kontekście z pewnością nie przekłada się bezpośrednio na wykonanie – ani  ani velociss. nie mogą zacząć obowiązywać dopiero w drugiej ćwiartce biegnika, gdzie są wpisane. Jest to więc jaskrawy przykład oznaczeń umieszczonych w pobliżu środka obszaru ich obowiązywania i w transkrypcji merytorycznej A1 przesuwamy je na początek biegnika.
Umieszczenie sempre più piano w KJ i KK pod dolną pięciolinią odpowiada zapewne notacji [A2], mogło być jednak wymuszone brakiem miejsca pomiędzy pięcioliniami. Zdaniem redakcji, wskazówka odnosi się bowiem nie tylko do partii l.r., lecz do całego przebiegu muzycznego w perspektywie dłuższej niż widełki   dotyczące samego biegnika – por. określenia w następnych taktach: delicato, delicatissimo, , i . Zmiany i uzupełnienia wskazówki w KB i WL nie mogą być autentyczne.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki położone centralnie , Adiustacje Bałakiriewa , Adiustacje WL

t. 58

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Łuk w A1, odczyt dosłowny

EZnieU

Bez łuku w KJ, KK i WL

Łuk w A1 (interpretacja kontekstowa) i w KB
..

Znak widoczny w A1 nad 2. i 3. ósemką 2. połowy taktu jest prawdopodobnie łukiem. Wydaje się przy tym prawdopodobnie – biorąc pod uwagę częściowo szkicowy charakter A1 – że ma on oznaczać naturalny w tym kontekście łuk półtaktowy (por. t. 22). Figura ta, jak wszystkie podobne, objęta jest półtaktowym łukiem również w KB. W tekście głównym łuku tego, pominiętego przez Chopina w [A2] (→KJ,KK), nie podajemy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 58

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

..

Jako 6. ósemkę l.r. WL ma – z pewnością błędnie – a zamiast fis. Patrz uwaga na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy

t. 58

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

  w A1

!!!   miniat: Corel, na bazie tej, co jest w sąsiedniej adnotacji.                               EZnieU

  w KJ

EZnieU1

  w KK

EZTU

  w KB

EZnieU3

  w WL

EZnieU5
..

Widełki dynamiczne   w kopiach opartych bezpośrednio na [A2] dość znacznie różnią się zakresem, choć zarówno w KJ, jak i KK znaki umieszczone są mniej więcej symetrycznie względem środka biegnika. Można więc przypuszczać, że podobnie było w [A2], co wskazuje na staranniejszą notację niż w A1. W tekście głównym odtwarzamy zapis KK, który nie budzi zastrzeżeń stylistycznych i przypuszczalnie wierniej odtwarza pisownię [A2] niż KJ. Dopasowane do wiązania szesnastkowego, maksymalnie wydłużone widełki WL są niewątpliwie efektem adiustacji wydawcy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności KJ , Adiustacje WL

t. 59-60

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez znaków w A1 i WL

!!!   miniat: nic.                Tu bez kliszy 

Akcent w t. 60 w KJ

TGTU tylko 60

Akcent w t. 59 w KK

2 akcenty w KB

2 akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji
..

Ponieważ zarówno KJ, jak i KK są oparte na [A2], ich różniące się wersje nie mogą być równocześnie prawdziwe. Brak wszakże przesłanek, by uznać jedną z nich za bardziej prawdopodobną od drugiej. Zdaniem redakcji, możliwe też, że w zamyśle Chopina zaakcentowane miały być obie półnuty – przeoczenie mogło przydarzyć się już samemu Chopinowi w [A2] albo obojgu kopiującym równocześnie. Wersja ta została zrealizowana w KB i proponujemy ją w tekście głównym. Jako rozwiązanie alternatywne proponujemy dwa akcenty długie, których użycie w tym kontekście – długie nuty – jest bliższe Chopinowskim zwyczajom w doborze akcentów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy KJ , Adiustacje Bałakiriewa , Błędy KK