Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 79

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Zachodzące łuki w A1 (→Wf)

!!!   miniat: wycinek t. 79, tylko górna 5-linia.              EZTU = łuk do 1. ósemki (zakończenie) + lewy koniec. Zrobiłem te łuki, ale nie uwzględniłem wersji Wa. Trzeba to niestety przerobić, bo przecięcie łuków jest za blisko i końcówka Wa wyglądałaby bardzo sztucznie. Próbowałem na skopiowanej stronie (następnej), ale nie mam niestety czasu dokończyć... Przekazuję rozgrzebane, bo może się jakieś kawałki przydadzą, a może łatwiej będzie od nowa zaprojektować. Kluczem jest chyba łuk, który będzie EZTU w t. 79-80 – powinien mieć górną część mniej pochyloną w prawo, można nawet zrezygnować z wchodzenia prawym końcem na pięciolinię

Kontynuacja łuku w Wn

EZnieU lewy koniec

Rozdzielone łuki w Wa

EZTU zakończenie do 1. ósemki + EZnieU1 lewy koniec

..

W tekście głównym podajemy łuki A1 (→Wf), które ukazują wewnętrzną strukturę t. 77-80, sugerując zarazem zachowanie ciągłości frazowania. Rozdzielenie łuków na pauzie to – w zasadzie racjonalna – adiustacja Wa, która nie odpowiada jednak zapisowi A1, gdyż za niedokładną można by w nim uznać raczej końcówkę poprzedniego łuku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 80-81

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Zachodzące łuki w t. 80 w A1, odczyt dosłowny

!!!   miniat: Corel, t. 80 i 1. miara 81, tylko górna 5-linia.                    EZnieU2 = prawy koniec łuku + krótszy łuk (do końca taktu) + EZTU lewy koniec w 81. Ten prawy koniec w t. 80 jest tak tylko ilustracyjnie zrobiony, bo i tak trzeba spasować łuki w całej linijce

Zachodzące łuki do t. 81 w A1, możliwa interpretacja

jak war_11 tylko dłuższy łuk EZnieU2 od h2 w t. 80 (do początku 81)

Ciągły łuk w t. 80 w A1 (prawdopodobne odczytanie) i Wn

EZTU = prawy koniec 80 + lewy koniec 81

Ciągły łuk do t. 81 w A1, prawdopodobna interpretacja

EZnieU1 prawy koniec (do 81) + EZTU lewy koniec 81

Łuk w t. 79-82 w Wf (→Wa)

EZnieU, środkowy odcinek łuku

..

Łukowanie A1 w kończącym linię t. 80 przedstawia trudny problem redakcyjny, głównie za sprawą ostatniego łuku w tym takcie – można w nim widzieć osobny łuk lub niedokładnie dopisaną końcówkę poprzedniego, a ponadto jego zasięg sugeruje kontynuację w nowej linii, czego nie potwierdza łuk w t. 81-82. Zdaniem redakcji, jest to dopisana z rozmachem końcówka łuku z t. 79 i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym. Jest ona zarazem zgodna z notacją Wn w tych taktach. Pozostałe możliwości podajemy jako wersje alternatywne, gdyż każda mogła odpowiadać zamysłowi Chopina. W Wf (→Wa) również uznano, że t. 79-80 są objęte jednym łukiem, ale połączono go z następnym, w t. 81-82, co jest muzycznie bardzo wątpliwe.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 82-83

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

2 łuki, 1. do cis2, w A1 (odczyt dosłowny→Wf)

!!!   miniat: wycinek, t. 82 i 1. miara 83, tylko górna 5-linia.                           EZnieU1 prawy koniec 82 + EZTU 83-4 (uwaga! łuki do poprawienia w całej linijce)

2 łuki, 1. do d2, w A1 (interpretacja kontekstowa) i Wa

EZTU prawy koniec 82 + 83-4

Ciągły łuk w Wn

EZnieU prawy koniec

..

Zakończenie łuku A1 na oktawie cis1-cis2 to niemal na pewno niedokładność (może w końcówce nie dopłynął atrament?); powtórzona w Wf. W Wn łuk obejmuje cały czterotakt (t. 81-84). W tekście głównym podajemy interpretację kontekstową wersji A1, wprowadzoną także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A

t. 85

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk od szesnastki w A1 (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek od szesnastki do końca taktu, tylko górna 5-linia.                EZTU lewy koniec

Łuk od 2. miary w Wn

EZnieU1 lewy koniec

..

Początek łuku Wn musi być uznany za niedokładny, nawet jeśli został w ten sposób zapisany w [A2]. Przemawia za tym łuk A1 w tym takcie i zgodne łuki wszystkich źródeł w analogicznym t. 77.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 85

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Bez łuku w A1 (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek 2 miary, tylko dolna 5-linia.            Tu bez kliszy 

Łuk w Wn

..

Łuk to jedno z uprecyzyjnień notacji wprowadzonych najprawdopodobniej w [A2] (→Wn).
W A1 widoczne jest w tym miejscu skreślenie, które zmusiło Chopina do ponownego wypisania 1. miary taktu na pięciolinii poniżej. Jako pierwsza była najprawdopodobniej wpisana wersja z przednutką jak w t. 77, co Chopin następnie skreślił i wpisał obok równocześnie uderzaną oktawę D-d. Z jakiegoś powodu dolna nuta musiała być jednak napisana ponownie, a po wypracowaniu ostatecznej postaci tej figury Chopin zdecydował się przepisać ją na czysto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A