Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 2-3

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk do półnuty w Afrag i Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 2 i ósemka t. 3, tylko górna 5-linia.                            EZnieU1

Łuk do końca taktu w A1, interpretacja kontekstowa

Łuk do t. 3 w Wn

..

Odczytany dosłownie łuk A1 nie dochodzi do początku t. 3. Porównanie z analogicznymi taktami w A1 wskazuje na niedokładność zapisu Chopina w tym miejscu (a także w t. 6-7). Potwierdza to także łukowanie Wn.
Podział łuku A1 na dwie części spowodowany jest, jak się wydaje, chwilowym brakiem atramentu w końcówce pióra.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki tenuto

t. 3-5

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk Afrag

!!!   miniat: taka jak w komentarzu.                    EZnieU

Łuk A1

EZnieU1 tylko drugi (t. 4-5)

2 łuki, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1 oba

Łuk Wf1 (→Wa)

EZnieU2 dolny

Łuk Wf2

EZTU

Łuk Wn

EZnieU2 górny

..

Porównanie wszystkich analogicznych miejsc (t. 3-5, 27-29 i 59-61), a także zbliżonych motywów w t. 7, 11 i analog. prowadzi do następujących wniosków:

  • początek łuku Afrag jest najprawdopo­dob­niej zapisany niedokładnie – łuk ma obejmować także szesnastkę, jak w t. 11. Podobnie niedokładny jest zapewne łuk Wn;
  • brak łuku w t. 3-4 to niewątpliwe prze­ocze­nie w A1. Chopin miał tu prawdo­po­dobnie na myśli 2 łuki jak w t. 27-29;
  • łuk Wf1 (→Wa) to zniekształcony łuk A1, co Chopin skorygował w Wf2.

W tekście głównym podajemy wersję Wf2, którą można także uważać za interpretację konteks­to­wą Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności A

t. 5-6

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk sięgający poza t. 6 w AfragWn i interpretacja kontekstowa A1

!!!   miniat: wycinek, t. 6 + 1. ósemka 7, tylko górna 5-linia.                   EZTU

Łuk do końca t. 6 w A1, odczyt dosłowny

EZnieU

Łuk do końca t. 5 w Wf1, interpretacja 

red = EZnieU1 krótszy

Łuk do półnuty w t. 6 w Wf2 i Wa

EZnieU2

..

Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto

t. 7-9

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Kontynuowany łuk do końca t. 8 w Afrag

!!!   miniat: wycinek, to co pod łukiem w t. 7-9 (do pauzy 9), tylko górna 5-linia.               EZnieU

Nowy łuk do końca t. 8 w A1, odczyt dosłowny

EZnieU1

2 łuki w A1, interpretacja kontekstowa

EZnieU2 oba łuki

Nowy łuk do t. 9 w Wf1

EZnieU2 bez końcówki z poprzednich taktów

Kontynuowany łuk do t. 9 w Wn

EZTU

Bez łuku w Wf2 i Wa

..

Do tekstu głównego przyjmujemy wersję Wn, konsekwentnie występującą także w analogicznych t. 31-33 i 63-65, co pokazuje, że niemal na pewno taki był zapis [A2]. Kontynuację łuku nad pauzą w t. 7 widzimy też napisaną ręką Chopina w Afrag, a doprowadzenie łuku do t. 9 potwierdza łuk A1 w t. 32-33 i prawdopodobne Chopinowskie korekty Wf1 w t. 8-9 i Wf2 w t. 64-65. Wersja Wa i Wf2 jest błędna. Patrz też t. 5-6.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto

t. 11

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuki rozdzielone w Afrag i A1 (→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, od półnuty 10 do h-g1 w t. 11, tylko górna 5-linia.                       EZnieU = łuk 9-11 + lewy koniec 11-12

Ciągły łuk w Wn

EZTU = lewy kawał

..

W A1 łuk rozpoczęty w t. 9 dochodzi niewątpliwie do 1. ósemki t. 11, mimo drobnej niedokładności zapisu – w t. 10 (na końcu linii) łuk nie wykracza wprawdzie poza kreskę taktową, ale w t. 11 wpisane jest jego dokończenie. Rozdzielone łuki obu zachowanych rękopisów mogą być tu uważane za równorzędny wariant, podobnie jak w t. 7 i dalszych powtórzeniach tej frazy. W tekście głównym podajemy ciągły łuk [A2] (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku