|
Zachodzące łuki w t. 80 w A1, odczyt dosłowny !!! miniat: Corel, t. 80 i 1. miara 81, tylko górna 5-linia. EZnieU2 = prawy koniec łuku + krótszy łuk (do końca taktu) + EZTU lewy koniec w 81. Ten prawy koniec w t. 80 jest tak tylko ilustracyjnie zrobiony, bo i tak trzeba spasować łuki w całej linijce |
|
|
Zachodzące łuki do t. 81 w A1, możliwa interpretacja jak war_11 tylko dłuższy łuk EZnieU2 od h2 w t. 80 (do początku 81) |
|
|
Ciągły łuk w t. 80 w A1 (prawdopodobne odczytanie) i Wn EZTU = prawy koniec 80 + lewy koniec 81 |
|
|
Ciągły łuk do t. 81 w A1, prawdopodobna interpretacja EZnieU1 prawy koniec (do 81) + EZTU lewy koniec 81 |
|
|
EZnieU, środkowy odcinek łuku |
Łukowanie A1 w kończącym linię t. 80 przedstawia trudny problem redakcyjny, głównie za sprawą ostatniego łuku w tym takcie – można w nim widzieć osobny łuk lub niedokładnie dopisaną końcówkę poprzedniego, a ponadto jego zasięg sugeruje kontynuację w nowej linii, czego nie potwierdza łuk w t. 81-82. Zdaniem redakcji, jest to dopisana z rozmachem końcówka łuku z t. 79 i tę interpretację przyjmujemy w tekście głównym. Jest ona zarazem zgodna z notacją Wn w tych taktach. Pozostałe możliwości podajemy jako wersje alternatywne, gdyż każda mogła odpowiadać zamysłowi Chopina. W Wf (→Wa) również uznano, że t. 79-80 są objęte jednym łukiem, ale połączono go z następnym, w t. 81-82, co jest muzycznie bardzo wątpliwe.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki