Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 355-356

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do H w A (→KF) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek od 2. ćwierćnuty 355 do początku 356, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

Łuk do t. 356 w Wf (→Wa)

EZnieU

Bez łuku w Wn1

..

Dłuższy łuk Wf (→Wa) to wynik nadinterpretacji łuku A. Pominięcie łuku w Wn1 to przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 361-364

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do t. 364 w A (→WfWa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek, t. 361 i 4 ósemki 362, tylko górna 5-linia.                       TGTU

Łuk do końca t. 360 w KF (→Wn1)

do gis3 360

..

Brak dokończenia łuku na nowej linii to niewątp­li­wa pomyłka kopisty. Błąd poprawiono – zapewne na podstawie analogii z t. 463-466 – w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 369-370

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia.               EZTU = 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→WfWa) i Wn

EZnieU

..

W A łuk na końcu t. 369 wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 370, na początku nowej strony. Także zapis KF można uznać za mylący pod tym względem. Porównanie z trzema analogicznymi miejscami – t. 268-269, 288-289 i 390-391 – przemawia zdecydowanie za niedokładnością przeciągniętego łuku w t. 369. W tekście głównym podajemy więc łuki rozdzielone, ale wersję wydań z ciągłym łukiem można w tym wypadku traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 376-398

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

4 łuki w A (→KFWn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 376-7, obie pięciolinie.                  EZTU = 6 łuków w t. 376-7, 397 i 398

Bez 3 łuków w Wf (→Wa)

tylko l.r. 397-8

4 łuki w Wn2 (→Wn3)

EZnieU 376-7 i 397 + EZTU 398

..

Łuki motywiczne w t. 376-377 i 397-398 podajemy według niebudzącego wątpliwości zapisu A (→KFWn1). Wersja Wf (→Wa), w której pominięto trzy z czterech łuków – oba w t. 376-377 i w pr.r. w t. 397-398 – powstała na skutek niestaranności sztycharza Wf. Wersja Wn2 (→Wn3) to dowolna adiustacja, ujednolicająca łukowanie wszystkich analogicznych taktów według błędnej wersji Wn1 w t. 274-275.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 376-378

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do e1 w A (→WfWa)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia, bez wideł.            tu EZnieU

Łuk do t. 378 w KF (→Wn)

EZnieU1

Łuk do końca t. 376 proponowany przez redakcję

EZTU

..

Dłuższy łuk KF (→Wn) w tym wypadku najłatwiej wytłumaczyć pomyłką wynikającą ze zmiany podziału tekstu na linijki. Łuk w A dochodzi prawie do końca linii, gdyż kończący ją t. 377 jest bardzo ścieśniony. Kopista zapisał w tej linii całą frazę, do t. 378 i wpisał łuk o podobnym do A zasięgu, ale mierzonym względem końca linii. Alternatywną możliwość pomyłki stwarza postawiona w A w t. 378 końcówka łuku przetrzymującego cis1 – Chopin umieścił ją nie na wysokości główki nuty, lecz przy końcu laseczki, przez co sprawia ona wrażenie łuku frazowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności KF