


Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- …
- 22
- Następna »
t. 451-452
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk w A (→KF) dochodzi do kreski kończącej t. 451, ale jej nie przekracza, tak iż nie jest pewne, czy ma objąć półnutę e w następnym takcie, czy nie. W tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą możliwość jako bliższą notacji analogicznych t. 349-350, w których odpowiednia półnuta z całą pewnością jest łukiem objęta. Tak też odczytano ten łuk w Wf (→Wa), natomiast w Wn1 zakończono łuk na ostatnim gis w t. 451. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |
|||||
t. 453
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
|||||
t. 477-478
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Odczytany dosłownie, łuk A nie wykracza poza t. 477. Porównanie z analogicznym motywem w t. 485-486 potwierdza słuszność interpretacji tego łuku przez KF (→Wn1) i Wn3. Trudno natomiast stwierdzić, czym kierował się adiustator Wn2 – niemający wszak wglądu w A – skracając ten łuk (i analogiczne w t. 481-482, 485-486 i 489-490). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||
t. 481-482
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk A nie dochodzi wprawdzie do 1. oktawy t. 482, ale przeciągnięty jest poza kreskę taktową, co wskazuje na intencję doprowadzenia go do tej oktawy. Tak też to zrozumiał Fontana w KF (→Wn1) i taki łuk – już bez żadnych wątpliwości – występuje w analogicznych t. 489-490. Wersje Wn2 i Wn3 świadczą o niezrozumiałych rozterkach adiustatorów drugiego wydania niemieckiego, jeśli chodzi o zakres tego i analogicznych łuków. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||
t. 485-490
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Krótsze łuki Wn2 w t. 485-486 i 489-490 (a także 477-478, 481-482 i 490-491) to niewątpliwie efekt adiustacji, choć nie jest jasne, jaki był jej powód. Mogły tu wchodzić w grę nawyki myślenia kategoriami smyczkowania – dołączenie kończącej motyw a przypadającej na mocną część taktu nuty do poprzednich byłoby na instrumentach smyczkowych nienaturalne. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- …
- 22
- Następna »