Zagadnienia : Niedokładne łuki A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »
|
t. 383
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W A nie jest jasne, czy łuk ma się rozpoczynać od 1. nuty taktu, czy od drugiej, co znalazło odzwierciedlenie w odmiennych wersjach KF i Wf (→Wa). Przy tym w Wf widać ślady skracania łuku, który początkowo sięgał aż do h1 w poprzednim takcie. Wersja Wn to zapewne "rutynowa niedokładność", wynikająca z udokumentowanej w wielu utworach Chopina skłonności do dopasowywania łuków (a także widełek dynamicznych) do regularnych struktur rytmicznych, np. taktów. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||
|
t. 412-435
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuki nad motywami dolnego głosu obejmują w A same ósemki lub dochodzą do półnuty w następnym takcie. Różnice mają jednak niemal na pewno charakter przypadkowych niedokładności, toteż w tekście głównym ujednolicamy je, przyjmując łuki 6-nutowe jako występujące w A częściej (7 dłuższych przy 2 krótszych i 3 wątpliwych). Przypadkowe niedokładności występują także w pozostałych źródłach, oprócz Wn, w którym wszystkie łuki są 5-nutowe. Większość wątpliwości co do zasięgu łuków wywołana jest końcami linii – łuk sugerujący kontynuację nie ma dokończenia w nowej linii (t. 418-419 w A i KF, 432-433 w A, 412-413, 420-421 i 428-429 w Wf oraz t. 422-423 w Wa). W naszych transkrypcjach podajemy wówczas krótsze łuki, podobnie jak w mogących uchodzić za wątpliwe t. 426-427 w A oraz 412-413 i 428-429 w KF. W Wa pominięto łuk w t. 420-421. Ani KF, ani Wf, Wa czy Wn nie odtworzyło dokładnie notacji podkładu, w sumie jednak niedokładności jest w tej części mniej niż za pierwszym razem (t. 310-333). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||||||||||
|
t. 451-452
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk w A (→KF) dochodzi do kreski kończącej t. 451, ale jej nie przekracza, tak iż nie jest pewne, czy ma objąć półnutę e w następnym takcie, czy nie. W tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą możliwość jako bliższą notacji analogicznych t. 349-350, w których odpowiednia półnuta z całą pewnością jest łukiem objęta. Tak też odczytano ten łuk w Wf (→Wa), natomiast w Wn1 zakończono łuk na ostatnim gis w t. 451. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |
|||||||||||||||||||
|
t. 477-478
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Odczytany dosłownie, łuk A nie wykracza poza t. 477. Porównanie z analogicznym motywem w t. 485-486 potwierdza słuszność interpretacji tego łuku przez KF (→Wn1) i Wn3. Trudno natomiast stwierdzić, czym kierował się adiustator Wn2 – niemający wszak wglądu w A – skracając ten łuk (i analogiczne w t. 481-482, 485-486 i 489-490). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||
|
t. 481-482
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk A nie dochodzi wprawdzie do 1. oktawy t. 482, ale przeciągnięty jest poza kreskę taktową, co wskazuje na intencję doprowadzenia go do tej oktawy. Tak też to zrozumiał Fontana w KF (→Wn1) i taki łuk – już bez żadnych wątpliwości – występuje w analogicznych t. 489-490. Wersje Wn2 i Wn3 świadczą o niezrozumiałych rozterkach adiustatorów drugiego wydania niemieckiego, jeśli chodzi o zakres tego i analogicznych łuków. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Następna »