KF
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 451-452

Łuk do gis w A (→KF), odczyt dosłowny (→Wn1)

!!!   miniat: od 2. miary t. 451 do początku 452, tylko dolna 5-linia, wycinek.                         EZnieU

Łuk do e w A (→KF), interpretacja kontekstowa (→WfWa) i w Wn2 (→Wn3)

EZTU

Łuk w A (→KF) dochodzi do kreski kończącej t. 451, ale jej nie przekracza, tak iż nie jest pewne, czy ma objąć półnutę e w następnym takcie, czy nie. W tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą możliwość jako bliższą notacji analogicznych t. 349-350, w których odpowiednia półnuta z całą pewnością jest łukiem objęta. Tak też odczytano ten łuk w Wf (→Wa), natomiast w Wn1 zakończono łuk na ostatnim gis w t. 451.
W Wf łuk rozpoczyna się już pod tercją górnego głosu w t. 450, co jest oczywistą niedokładnością.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.