Łuk A nie dochodzi wprawdzie do 1. oktawy t. 482, ale przeciągnięty jest poza kreskę taktową, co wskazuje na intencję doprowadzenia go do tej oktawy. Tak też to zrozumiał Fontana w KF (→Wn1) i taki łuk – już bez żadnych wątpliwości – występuje w analogicznych t. 489-490. Wersje Wn2 i Wn3 świadczą o niezrozumiałych rozterkach adiustatorów drugiego wydania niemieckiego, jeśli chodzi o zakres tego i analogicznych łuków.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
