Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 310-333

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

6 dłuższych, 6 krótszych łuków w A

!!!   miniat: nic.            A łuki 310-332

2 dłuższe, 9 krótszych łuków w KF

KF łuki 310-332

10 dłuższych łuków w Wf

EZTU łuki 310-332 z wyjątkiem t. 314 i 328

3 dłuższe, 9 krótszych łuków w Wn1

Wn1 łuki 310-332

9 dłuższych łuków w Wa

war-33 bez t. 318 = EZTU łuki 310-322 bez t. 314, 318, 328

12 krótszych łuków w Wn2 (→Wn3)

Wn2-3 łuki 310-332

12 dłuższych łuków proponowanych przez redakcję

EZTU łuki 310-333

..

Łuki nad motywami dolnego głosu mają w A różną długość – obejmują same ósemki lub dochodzą do półnuty w następnym takcie. Niejednokrotnie zresztą rozstrzygnięcie, jaki łuk Chopin miał na myśli, jest trudne lub niemożliwe. Ponieważ nie widać żadnego powodu, by te w zasadzie identyczne motywy miały różne łuki, w tekście głównym ujednolicamy je, przyjmując łuki sześcionutowe jako występujące w A częściej. Żadne z pozostałych źródeł nie odtworzyło dokładnie notacji Chopina, różnice w przypadku KF i Wf mają wyłącznie przypadkowy charakter, natomiast w Wn1Wa i Wn2 (→Wn3) wprowadzano także dowolne zmiany, porządkujące notację.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF

t. 338-347

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Trzynutowe łuki w A (odczyt dosłownyWfWa)

!!!   miniat: wycinek, od 2. ćwierćnuty t. 338 do początku 340, tylko dolna 5-linia.                    EZnieU (346-8 trzeba zrobić)

Dwu- i trzynutowe łuki w KF (→Wn1)

338 2-nutowy , reszta 3-nutowe

Dwunutowe łuki w Wn2 (→Wn3)

EZTU

..

Odczytane dosłownie łuki A w t. 338-339 i 346-347 wydają sie sięgać do nuty basowej w następnym takcie. Zdaniem redakcji, jest to jednak niedokładność, maniera pisania łuków bardzo niekiedy wykraczających poza zamierzony zasięg – por. np. łuki frazowe w t. 320 (skorygowany) i 326 (patrz też Mazurek g op. 24 nr 1. t. 21, 23-24). Z tego względu w tekście głównym podajemy naturalne pianistycznie łuki, wzorowane na tych, które Chopin wpisał w analogicznych t. 440-441 i 448-449. Rozwiązanie to wprowadzono już w Wn2 (→Wn3).
Krótszy pierwszy łuk KF (→Wn1) jest prawdopodobnie przypadkowy – kopista zapomniał postawić końcówkę łuku w nowej linii tekstu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Niedokładności KF

t. 348

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk od fis w A (→Wf,KFWn)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.               EZTU lewa część – w Corelu są łuki niepodzielone, ale powinny dać się podzielić i dopasować

Łuk od H w Wa

EZnieU1 lewa część

..

Wersja Wa, którą można uważać za interpretację – ignorującą sens muzyczny – napisanego z rozmachem łuku A, mogła zostać powtórzona za Wf, opartym wszak na A. W samym Wf błędny łuk poprawiono by w ostatniej fazie korekt (aczkolwiek na dostępnych fotokopiach egzemplarzy Wf nie widać śladów tego rodzaju poprawki). Zupełnie błędny łuk – rozpoczynający się od fis w poprzednim takcie – ma natomiast Wn1. Sztycharz przypuszczalnie pomylił kończące się tą samą nutą takty (błąd poprawiono w późniejszych Wn).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KF

t. 350

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Zakończenie łuku A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, t. 350 i początek 351, tylko dolna 5-linia.                      EZnieU, prawy koniec łuku + Ped

Łuk do H w A, możliwa interpretacja

EZnieU1 prawy koniec + Ped

Łuk do e w A, interpretacja kontekstowa (→KFWn, →WfWa)

EZTU, prawy koniec + Ped

2 łuki w A, inna interpretacja

EZTU (prawy koniec + Ped) + łuk EZnieU2

..

Łuk A jest trudny do interpretacji – urywa się pod 3. ćwierćnutą, co nie wskazuje jasno na moment jego zakończenia. Proponujemy kilka możliwości, do tekstu głównego wybierając tę, która jest najbliższa notacji analogicznego miejsca (t. 452). W ten sposób odczytano to również w źródłach opartych bezpośrednio na AWf i KF.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 369-370

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki rozdzielone w A (interpretacja kontekstowa→KF)

!!!   miniat: Corel, te takty, tylko górna 5-linia.               EZTU = 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→WfWa) i Wn

EZnieU

..

W A łuk na końcu t. 369 wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 370, na początku nowej strony. Także zapis KF można uznać za mylący pod tym względem. Porównanie z trzema analogicznymi miejscami – t. 268-269, 288-289 i 390-391 – przemawia zdecydowanie za niedokładnością przeciągniętego łuku w t. 369. W tekście głównym podajemy więc łuki rozdzielone, ale wersję wydań z ciągłym łukiem można w tym wypadku traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku