Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 413-435
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Akcenty, wpisane w A w t. 413, 415 i analog., mają niemal na pewno jednakowe znaczenie mimo różnic – na ogół zresztą niewielkich – w długości i kształcie. Większość znaków jest raczej krótka, jednak cztery (t. 417, 425, 433 i 435) są niewątpliwie długie, co skłania nas do umieszczenia w tekście głównym samych akcentów długich. Dodajemy przy tym pominięte przez Chopina akcenty w t. 419 i 431. Wersję Wn2 (→Wn3) z kompletem krótkich akcentów traktujemy jako rozwiązanie alternatywne. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KF |
||||||||||||||||||
t. 420-421
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W Wf łuk przetrzymujący a2 znajduje się tylko w t. 421 (na nowej stronie). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||||||||||||||
t. 434
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Znak w A, tak jak w analogicznym t. 332, jest najprawdopodobniej odwróconym akcentem długim i tę wersję podajemy w tekście głównym. We wszystkich pozostałych źródłach odtworzono go niedokładnie, przesuwając w prawo, a niekiedy także wydłużając. Jako wersję alternatywną proponujemy zwykły akcent długi, jaki Chopin wpisał w KF w analogicznym t. 332. Jest bowiem możliwe, że zmiana ta miała w jego intencji dotyczyć także omawianego taktu – pominięcie korekty jednego z analogicznych miejsc należy do charakterystycznych niedokładności Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Niedokładności KF |
||||||||||||||||||
t. 451-452
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuk w A (→KF) dochodzi do kreski kończącej t. 451, ale jej nie przekracza, tak iż nie jest pewne, czy ma objąć półnutę e w następnym takcie, czy nie. W tekście głównym przyjmujemy tę pierwszą możliwość jako bliższą notacji analogicznych t. 349-350, w których odpowiednia półnuta z całą pewnością jest łukiem objęta. Tak też odczytano ten łuk w Wf (→Wa), natomiast w Wn1 zakończono łuk na ostatnim gis w t. 451. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |
||||||||||||||||||
t. 470
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Znak w A ma wszelkie cechy akcentu długiego. Mimo to, zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odtworzono go jako zwykły, krótki akcent, co zdaniem redakcji można traktować jako dopuszczalny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »