op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf1 obejmowało Koncert w wersji na jeden fortepian oraz sprzedawane opcjonalnie głosy orkiestrowe. Zarówno niniejsza charakterystyka, jak i wszystkie uwagi szczegółowe odnoszą się – z nielicznymi tylko wyjątkami – do wersji na jeden fortepian, obejmującej partię fortepianu solo i autentyczne wyciągi fortepianowe partii orkiestrowych (Tutti). Głosy orkiestrowe – Wfork – można obejrzeć np. na stronie Chopin's First Editions Online (cfeo).

Wf1 oparte jest na zaginionym autografie ([A]) i było co najmniej dwukrotnie korygowane przez Chopina. Dokładniejsze uzasadnienie tej filiacji – patrz charakterystyki Atut i Wf1 w I części Koncertu. Przykłady zmian, dokonywanych na poszczególnych etapach korekt:

• 1.  Zmiany wprowadzone w [Wf0], uwzględnione w Wn1 (pierwszy etap korekt):
  • korekty oznaczeń artykulacji w t. 17, 21 i 29;
  • przedłużenie łuków w t. 133-137, 288-289, 408-409, 476-477, 492-495, 496-497 i 501-503 oraz 516-517.
• 2.  Zmiany nieuwzględnione w Wn1 (ostatni etap korekt):
  • dodanie widełek w t. 18-19 i 22-23 (prawdopodobnie);
  • dodanie łuku w t. 124-125;
  • dodanie kasowników ostrzegawczych w t. 156 (prawdopodobnie);
  • zamiana figur l.r. w t. 250-251;
  • dodanie kasowników w t. 257 (prawdopodobnie);
  • dodanie łuków przetrzymujących cis¹ w t. 332-333 i 334-335;
  • zmiany wysokości nut w akordach w t. 338-339;
  • dodanie 5 łuków pr.r. w t. 399-401;
  • korekta błędu tercjowego w t. 420 i 429.

Wf1 nie jest też wolne – mimo kilkakrotnej korekty – od różnego rodaju błędów i niedokładności. Część z nich została przypuszczalnie powtórzona z podkładu ([A]), np.:

• brak  obniżającego dis¹ na d¹ w t. 177 i 179;
• brak  podwyższającego h² na his² w t. 221,
• brak  obniżającego dis³ na d³ w t. 239;
• niedokładna notacja znaków chromatycznych w t. 263-267, 358-371,
• brak kasowników obniżających dis⁽¹⁾ na d⁽¹⁾ w t. 481.

Inne niedokładności, pomyłki i przeoczenia są z pewnością lub dużym prawdopodobieństwem wynikiem nieuwagi sztycharza, np.:

• błędne podstawy basowe w t. 1 i 5,
• niedokładna pedalizacja w t. 18, 93-94 i 97-98, 146-147, 258, 401,
• błąd tercjowy w t. 203,
• a³ zamiast h³ w t. 225 i 230,
• ćwierćnuta zamiast ósemki w t. 231 i 469,
• zbyt długi łuk w t. 283-284,
• błędnie umiejscowiony  w t. 322,
• błędna cyfra palcowania w t. 358,
• łuk o niejasnym znaczeniu w t. 374, 394,
• błędna nuta w t. 450,
• błędny znak chromatyczny w t. 482.

Istnieją egzemplarze  różniące się objętością (te z pustą kartą na końcu są przypuszczalnie wcześniejsze) lub detalami okładki, np. cenami czy nazwą wydawcy – dzieło wznawiał kilkakrotnie także następca Schlesingera, Brandus.

Wf1 jest dla redakcji Koncertu źródłem podstawowym.