mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Określenia słowne
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Określenia słowne

t. 10

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wa) i Wn3

Tu pusta klisza 

w Wn1 (→Wn2)

EZnieU
..

Dodatkowe  w Wn1 (→Wn2) to z pewnością pomyłka – sztycharz Wn1 zobaczył  w Wf w trzecim takcie od końca linijki i podobnie umiejscowił to oznaczenie u siebie, zapominając, że w Wn1 pierwsza linijka liczy o jeden takt więcej. Po zauważeniu błędu dodano znak w dobrym miejscu (w t. 9), nie usuwając pomyłkowego (w t. 10) wskutek niedopatrzenia lub uznając go za nieszkodliwy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Połowiczne korekty

t. 40

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf (→Wa)

od 2. ósemki

Wn
..

Umieszczenie w Wf (→Wa) ​​​​​​​legatiss. pod 2. ósemką to zdaniem redakcji albo skutek niedokładnego odtworzenia [A], albo przykład określenia wpisanego wewnątrz obszaru jego obowiązywania. Nie ulega bowiem wątpliwości, że legatissimo ma być uwzględnione od początku taktu, wraz z łukiem. W Wn wskazówkę przesunięto na początek taktu.

Równoczesne wystąpienie łuku i legatiss. wskazuje na prawdopodobne użycie "legata harmonicznego" (przetrzymywania palcami składników akordu), w tym wypadku polegającego zapewne na dłuższym zatrzymywaniu dolnych dwudźwięków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Legato i łuki

t. 128

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w połowie taktu w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                EZnieU

 na początku taktu w Wn3
..

Porównanie z określeniami dynamicznymi w analogicznych t. 132, 136 i 140 wskazuje zdaniem redakcji na niedokładne umiejscowienie znaku  w większości źródeł. Przyczyną mogło być zastosowanie w [A] konwencji plasowania określeń wewnątrz, a nie na początku obszaru ich obowiązywania. Dlatego w tekście głównym uwzględniamy przesunięcie znaku przyjęte w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 132

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 na 2. ósemkę w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                EZnieU

 na początku taktu w Wn
..

Porównanie z określeniami dynamicznymi w analogicznych t. 136 i 140 wskazuje na niedokładne umiejscowienie znaku  w Wf (→Wa). W tekście głównym uwzględniamy przesunięcie znaku przyjęte w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 232

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez legatissimo.           Tu  pod h1 (4. szesnastka)

 proponowane przez redakcję

TGTU

Inna interpretacja źródeł

 na początku taktu
..

Położenie oznaczenia  niedostatecznie tłumaczy się muzycznie – nowa fraza, jesli ma być piano (po uprzednim forte), to raczej od początku taktu. Byłby to więc przykład zastosowania maniery umieszczania określeń wewnątrz obszaru obowiązywania. Być może jednak znak w [A] był tylko nieco przesunięty poza 1. ósemkę l.r. ze względu na brak miejsca pomiędzy pięcioliniami. W tekście głównym podejmujemy próbę przybliżonej rekonstrukcji tego położenia; można to również odczytywać dosłownie, jako  zaraz po początku taktu, który pełni podwójną funkcję – kończy poprzednią frazę i rozpoczyna nową.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki położone centralnie