mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 388

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez wideł i pedału.              (4321) od gis

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 388

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W ostatniej trioli szesnastek nie ma w Wf żadnych znaków chromatycznych. Oczywistą niedokładność sprostowano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 389

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wa,Wn1→Wn2) 2. połowa taktu zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego, przy czym w Wf (→Wn1→Wn2) nie ma w niej żadnego znaku chromatycznego. Niedokładność tę próbowano poprawić w Wa, dodając krzyżyki przed eis3 i ais2 oraz ​​​​​​​ przed d3. Wn3 ma notację przyjętą w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 390-391

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 i akcenty długie w Wf (prawdopodobne odczytanie)

!!!   miniat: t. 390, tylko górna 5-linia.              EZTU

  ​​​​​​​​​​​​​​w Wf (możliwe odczytanie→Wa,Wn1→Wn2)

EZnieU

Dłuższe   ​​​​​​​w Wn3

EZnieU1
..

W Wf znaczenie krótkich widełek diminuendo na początku 2. połowy taktu nie jest jasne. Znaki mają rozmiar zbliżony do akcentów długich, ale umieszczone są centralnie pod 3. triolą szesnastek. Za najprawdopodobniejsze odczytania uważamy zatem akcenty długie lub ; to ostatnie przyjęto zarówno w Wn1 (→Wn2), jak i Wa. Rozciągnięcie każdego znaku na pół taktu to dowolna adiustacja Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 390-391

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf nie ma krzyżyków podwyższających e3 na eis3. Znaki uzupełniono w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji