Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 390-391

 i akcenty długie w Wf (prawdopodobne odczytanie)

!!!   miniat: t. 390, tylko górna 5-linia.              EZTU

  ​​​​​​​​​​​​​​w Wf (możliwe odczytanieWa,Wn1Wn2)

EZnieU

Dłuższe   ​​​​​​​w Wn3

EZnieU1

W Wf znaczenie krótkich widełek diminuendo na początku 2. połowy taktu nie jest jasne. Znaki mają rozmiar zbliżony do akcentów długich, ale umieszczone są centralnie pod 3. triolą szesnastek. Za najprawdopodobniejsze odczytania uważamy zatem akcenty długie lub ; to ostatnie przyjęto zarówno w Wn1 (→Wn2), jak i Wa. Rozciągnięcie każdego znaku na pół taktu to dowolna adiustacja Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 347

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż