mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 49

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

14 nut w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka, tylko górna 5-linia, bez palcowań i rall.                            EZTU (razem z 14 w nawiasie)

Możliwy 16-nutowy wariant w WfH

tr = EZnieU1;                red = EZnieU2
..

Końcówka tego taktu została w WfH opatrzona dwoma ukośnymi krzyżami, jakimi Chopin często oznaczał miejsca omawiane na lekcjach, zapewne problematyczne. Ponadto między ais1 a dis2 znajduje się niejasny wpis, który można odczytać jako niedokładnie umieszczony  odnoszący się do ais1 (patrz sąsiednia uwaga) lub dwie dodatkowe nuty, tworzące z pozostałymi trzydziestodwójkami rozbudowaną, wariantową wersję końcowej figury ornamentalnej.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 52

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed a2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 58-59

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Biegnik do cis3 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 

Biegnik do cis4 w WfH
..

Zapis wpisanego w WfH wariantu przedłużającego biegnik, tak by kończył się na początku t. 59 półnutą cis4, nie precyzuje liczby ani wysokości nut w rozwinięciu biegnika. Interpretujemy to jako sygnał, że należy użyć wzorca z wydrukowanej jego części. Tego typu przedłużenia figuracji spotykamy w wielu innych utworach Chopina – por. np. Walc As op. 42, t. 243-244. Zdaniem redakcji gwarantuje to praktycznie autentyczność tego wpisu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 58

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wn i Wa dodano ostrzegawczy  przed fis3, co przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 59

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

Bez dodatkowych nut w Wf (→Wn,Wa)

3 nuty w WfD

4 nuty w WfH, możliwa interpretacja
..

Odczytanie szkicowego wpisu w WfD jest w znacznym stopniu hipotetyczne – zapisane są tylko 3 główki nutowe na liniach dodanych, bez laseczek ani wiązań. Nie wiadomo więc, w jakim rytmie należy je wykonać, a wątpliwości budzi także ich wysokość, gdyż tylko środkowa z nich jest wyraźnie zapisanym cis3. Przedstawiamy najbardziej prawdopodobne odczytanie, oparte na następujących przesłankach:

  • szkicowość zapisu sugeruje figurę łatwą do zapamiętania, oczywistą, np. powtarzane nuty;
  • gdyby wpisujący te nuty miał na myśli wykonanie ich jeszcze przed końcem pasażu l.r., mógł z łatwością wpisać je w odpowiednim miejscu (wcześniej). Trudno było natomiast zmieścić je jeszcze przed cis3 na 4. mierze taktu, ale już po półnucie l.r. Przemawia to za umiejscowieniem proponowanym przez redakcję;
  • wariant najprawdopodobniej realizujący podobną ideę, zapisany ósemkami, znajduje się w WfH.

Zdaniem redakcji, takiego umiejscowienia powtarzanych cis3 – bezpośrednio przed kończącą takt triolą – nie wyklucza także pisownia WfH, co proponujemy jako alternatywne odczytanie tego źródła. Żadnego z wariantów opisanych w tej uwadze nie można oczywiście łączyć z dosłownym odczytaniem wpisu WfH, przypadającym na 1. połowę taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH