Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 39

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf (→Wa,Wn1Wn2) przed 2. szesnastką 2. połowy taktu umieszczone są znaki chromatyczne, powtórzone po ostatniej szesnastce 1. połowy. Niepotrzebne znaki usunięto w Wn3. Podobnie w t. 41 oraz 88 i 90.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 41

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..

W Wf (→Wn1Wn2) brak  przywracającego e2 w ostatniej tercji na 3. ćwierćnucie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 42

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

..
Jako górną nutę 10. szesnastki Wf (→Wn1) ma a2 (z ); ais2 jest następnie przywrócone krzyżykiem na początku 4. miary taktu. Niewątpliwą pomyłkę sztycharza potwierdzają poprawki w trzech z czterech egzemplarzy lekcyjnych – WfS, WfJ i WfH. Odpowiednie adiustacje wprowadzono także w Wa i późniejszych Wn – w Wn2 zmieniono błędny  na , a w Wa i Wn3 usunięto oba znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Dopiski WfJ , Błędy powtórzone Wn , Dopiski WfH

t. 43

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

cis2 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. triola, tylko górna 5-linia.             Tu bez podwójnego krzyżyka cisis2 i # przywracającego cis2; # ais1 przysunięty do nuty ("luźno")

cisis2 w WfH, interpretacja kontekstowa

..

W żadnym z pierwszych wydań nie ma  podwyższającego cis2 na cisis2 w 4. tercji ani  przywracającego cis2 na ostatniej ósemce 2. trioli. Jest to najprawdopodobniej jeszcze jedno – por. t. 39 i 41 – przeoczenie Chopina, choć niewątpliwie poważniejsze i trudniejsze do wytłumaczenia. Fraza ta (t. 43-46) stanowi rozwinięcie dwóch poprzednich (dwutaktowych) i nie widać powodów, by rysunek melodyczny omawianego miejsca, czytelnie nawiązujący do przedstawiających tę samą ideę początków t. 39 i 41, miał się od nich różnić. Stwierdzenie to znajduje potwierdzenie w analogicznych frazach w t. 88, 90 i 92. Podobnego rodzaju przeoczenie podwyższenia nuty i jego późniejszego odwołania zdarzyło się Chopinowi w Etiudzie f op. 25 nr 2, t. 56. W WfH  przed 4. tercją został dopisany prawdopodobnie przez samego Chopina lub pod jego sugestią. Uwzględniając powyższe argumenty, poprawkę tę wprowadzamy do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 44

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II

h1 w akordzie w Wf (→Wa1) i Wa3

!!!   miniat: nic.                 TGTU

Bez h1 w Wn i Wa2

Na ostatniej ósemce bez nuty wystającej na górną pięciolinię

..

Brak w Wn nuty h1 na ostatniej ósemce może być przeoczeniem. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że nutę tę Chopin dodał w ostatniej korekcie Wf. Wskazują na to widoczne w Wf ślady zmian – niedokładne dopasowanie sięgającego tej nuty, górnego odcinka laseczki do dolnego, co byłoby niemożliwe, gdyby całą laseczkę sztychowano jako jedną linię, oraz ślad usuwania h1 w ostatnim akordzie pr.r. Korekta polegałaby więc na zastąpieniu szerokiego (o rozpiętości nony) akordu pr.r. – h1-eis2-h2-cis3 – przez łatwiejszy akord cis2-eis2-h2-cis3 oraz przyłączeniu h1 do ostatniego akordu l.r.
Usunięcie h1 w Wa2 to zapewne skutek porównania tekstu z egzemplarzem Wn; prawidłowy tekst przywrócono w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf