Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 425

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia ćwierćnuta 425 i pierwsza oktawa 426, tylko dolna 5-linia.                  Tu pusta klisza 

2 łuki w Wa

górny łuk EZnieU

..

Chopin używał niekiedy notacji z podwójnymi łukami, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 472-480, ale w tym wypadku dodanie górnego łuku to z pewnością adiustacja Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 426

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ta co 425.                 Tu pusta klisza 

2 łuki w Wa

EZnieU = górny łuk

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 426

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od szesnastek w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.                    EZTU lewy koniec łuku

Łuk od ósemki w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 (→Wn2) to z pewnością niedokładność sztycharza, który mógł mylnie zinterpretować "obejmujący" łuk Wf. Zgodny z logiką – pianistyczną i muzyczną – łuk przywrócono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 426-427

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w źródłach

!!!   miniat: 2 miary 427, tylko górna 5-linia.               EZnieU (prawy koniec + drugi łuk)

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU prawy koniec

..

Zarówno ten pasaż, jak i podobny 4 takty później objęte są dwoma łukami. Mimo iż w obu przypadkach można się doszukać uzasadnienia dla podziałów tych łuków (odmiennych w każdym z tych miejsc), za najprawdopodobniejsze wytłumaczenie tego stanu rzeczy redakcja uważa niedokładną notację wynikającą np. ze sprzyjającego przerwaniu łuku układu graficznego z przenośnikiem oktawowym obejmującym także 2. miarę taktu czy z przejścia do nowej linii w [A] (w t. 430-431). Z tego względu w tekście głównym proponujemy w każdym z tych miejsc łuk obejmujący cały pochód szesnastek.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 428-429

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do t. 429 w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ostatnia grupa 428 + 1. szesnastka 429; tylko górna 5-linia.                  EZTU (na dwóch linijkach)

Łuk w t. 428 w Wn3

EZnieU

..

Adiustacja Wn3 nie wydaje się uzasadniona, gdyż widoczne ślady zmian dowodzą, że łuk Wf był korygowany – zapewne przez Chopina – a zarówno pierwotny, jak i zmieniony łuk sięgał do 1. seksty w t. 429.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn