mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 414-415

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od D w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                EZnieU

Łuk od d w Wn3

EZTU
..

Łuk większości wydań jest najprawdopodobniej niedokładny, toteż w tekście głównym rozpoczynamy go od 3. miary taktu, jak w analogicznych t. 410 i 438.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 416-423

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków l.r.w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                 Tu pusta klisza 

Łuki l.r. w Wn3

4 x po 5 grup szesnastek (częściowo EZnieU)
..

W Wn3 dodano łuki l.r. w tym fragmencie, zapewne pod wpływem analogicznych t. 440-444. Można by to uznać za uzasadnione, gdyby nie to, że zakres łuków dopasowano do łuków pr.r. w wersji nie autentycznej, lecz dowolnie zmienionej – por. odpowiednią uwagę do t. 417-424. Ponadto, Chopin prawdopodobnie świadomie zrezygnował z łuków l.r. w omawianych taktach. Świadczą o tym widoczne w Wf ślady usuwania łuku l.r. w t. 418 – przypuszczalnie w [A] łuki były w tym odcinku na tyle fragmentaryczne, że kompozytor wolał usunąć nieporządne i mylące łuki niż je korygować, zwłaszcza że prawidłowe frazowanie wskazują łuki pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 417-424

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki do ósemki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ostatnia grupa szesnastek 417 + ósemka 418, tylko górna 5-linia, bez wideł.                        TGTU = łuki w t. 417-421/2 i 423/4 (wszystkie, które będą inne w war. 22)

Krótsze łuki w Wn3

tylko do ostatniej szesnastki t. 417, 419, 421 i 423
..

Skrócenie łuków tak, by kończące frazy ósemki w t. 418, 420, 422 i 424 nie były nimi objęte, to część przedsięwziętych w Wn3, daleko posuniętych, dowolnych zabiegów ujednolicających łukowanie i inne oznaczenia artykulacyjne w figuracyjnej części przetworzenia. W omawianym fragmencie objęły one także dodanie kropek staccato rozpoczynającym frazy parom szesnastek oraz uzupełnienie łuków l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 424-425

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do ósemki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Krótszy łuk w Wn3

do dis2
..

Skrócenie łuku to dowolność adiustatora Wn3, który przypuszczalnie wziął pod uwagę łuk pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 424-425

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w t. 424 w źródłach

!!!   miniat: ostatnia grupa 424 + 1. szesnastka 425, tylko górna 5-linia, bez wideł.                         EZnieU

Łuk do t. 425 proponowany przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, łuk Wf (→Wn,Wa) jest niedokładny, o czym przekonuje łuk w analogicznych t. 428-429 (korygowany zapewne przez Chopina), a także łuki l.r. w obu miejscach. Brak łuków w dalszej części t. 425 jest prawdopodobnie zamierzony – w analogicznym t. 429 w Wf widać ślady usuwania łuku nad 2. i 3. grupą szesnastek.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf